• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Boysetsfire / Atreyu

Boysetsfire veegt kritieken van tafel en imponeert live.
29 juni 2003, Melkweg, Amsterdam (NL)

Tekst: Jorg Weppelink

Beeld: Aron Molenschot

Publicatiedatum: 09 juli 2003

Op een bloedhete zondagavond schouder aan schouder in de Melkweg. Het strand was in de middag veel aangenamer, maar de plicht roept. In de hoofdstad een bezoek van metalcoreband Atreyu en post-hardcoreband Boysetsfire. De laatste band heeft in de afgelopen tijd de nodige kritiek te verduren gekregen van het undergroundpubliek vanwege de overstap naar majorlabel Epic/Sony. Live heeft de band echter een goede reputatie en dat is wat telt bij de bezoekers die verder kijken dan de sellout-discussie. In de kleine zaal van de Melkweg is het al snel redelijk goed gevuld. Het publiek bestaat voornamelijk uit jonge mensen die veelal zijn gekomen voor de hoofdact. Eerst is er echter plaats ingeruimd voor het heftigere werk.

Atreyu is een vijfkoppige metalcoreband die in eigen land een grotere bekendheid geniet dan in Europa. In de Verenigde Staten trekt de band volle zalen met een capaciteit groter dan de Melkweg. Deze tour is een goede gelegenheid voor de band om zich aan het Europese publiek voor te stellen. Eerste wat opvalt is de flitsende neongroene gitaar van een van de gitaristen. Niet iedereen is onder de indruk van het flitsende apparaat. Van “Verdomme, wat lelijk” tot “Kijk dat dan. Vet!”, de meningen waren verdeeld. Waar de meningen niet over verdeeld waren zijn de muzikale capaciteiten van de band. Technisch verzorgde stampende metal met lompe breakdowns. Het geluid van de band is helder en duidelijk, alleen het volume van het geheel is niet indrukwekkend. Het zal het lot van opener wel zijn.

De jonge band speelt een aantal nummers van het meest recente album Suicide Notes and Butterfly Kisses. Aangezien niet veel van de aanwezige mensen de band kennen is de reactie van het publiek aanvankelijk vrij lauw. Naarmate de set vordert weet de band meer respons los te krijgen door onder andere een aantal ingestudeerde metalmoves uit de kast te trekken. Het geheel komt nogal gemaakt over, maar het publiek moet er wel om lachen. Het gaat echter voorbij aan het feit dat de band wel degelijk een goede set metal kan spelen en ook nog eens hele herkenbare nummers weet te schrijven. Degelijk maar weinig bijzonder optreden.

Na Atreyu is het lang wachten op Boysetsfire. Als het intro eindelijk begint, valt op dat de kleine zaal van de Melkweg ondertussen bijna vol is. Na het intro barst de band los. De reactie van het publiek is overweldigend. Vanaf noot één explodeert de zaal. Het geluid is in het eerste nummer nog wat dof, maar na een paar draaien aan de knoppen is dat verholpen. De mix is dan hard en helder. Vooral gitaren en drums klinken vet. Absoluut middelpunt van de show is zanger Nathan Gray. Hij is erg goed bij stem en bespeelt het publiek gedurende het hele optreden. Met zijn karakteristieke stem is hij zowel op plaat als live de smaakmaker van de band.

De setlist is een mix van nummers van het laatste album Tomorrow Comes Today en eerdere albums als After The Eulogy en In Chrysalis. Gedurende het hele optreden blijven de mensen om heen vliegen en er zit veel vaart in het optreden. Zanger Nathan maakt echter af en toe tijd vrij om uit te leggen waar de nummers over gaan. Daarover zijn de meningen van het publiek verdeeld. Het doet echter niets af aan de kwaliteit van de set. Hoewel ik niet erg onder de indruk ben van het laatste album, weet de band me live absoluut te overtuigen. Een heel erg goed optreden van de band uit Delaware. Ik kan niets anders zeggen dan dat de band me live beter kan bekoren dan op plaat, heel wat beter zelfs. Boysetsfire blijkt de goede live-reputatie niet voor niets te hebben.

http://www.kindamuzik.net/live/boysetsfire/boysetsfire-atreyu/3536/
Meer Boysetsfire op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/boysetsfire