Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het blijft een vreemd fenomeen: de zaterdagavond, toch in heel wat popliedjes bezongen als dé uitgaansavond, is op 05 Days Off steevast de minste van de vijf. Ook nu weer. Evenals vorig jaar stond de Melkweg in het teken van drum&bass. Of eigenlijk meer de stuiptrekking van het genre, want veel nieuws is er niet te horen en zien. Amsterdammers Flannagan, Chaos en L-Dopa laten maar weer eens horen hoe slecht het eigenlijk met de zieltogende hoofdstedelijke drum&bass-scene gaat. Alledrie kiezen ze voor gemakkelijke pompende maar behoorlijke saaie beats. Alsof drum&bass een genre is dat enkel nog nostalgische waarde heeft. Grappig detail: eens per maand draaien de heren ook al in de Melkweg. Gewoon op zaterdag ja.
Dan, de publiekstrekkers van de avond: Roni Size en Tali. Op de 3voor12-website wordt de eerstgenoemde nog "De koning van drum& bass" genoemd, ingewijden weten dat we daarvoor toch echt zeker vijf jaar terug moeten. Veel doet het er in de Melkweg niet toe. Voor de bezoekers van 05 Days Off ís Roni Size drum&bass. En ach, lekker klinkt zijn set, overigens met behoorlijk aanwezige MC (was dat Dynamite?), bij vlagen zeker. Maar verrassend? Nou nee. En goed? Ook niet echt. De set legt pijnlijk bloot dat Size zich de afgelopen jaren nauwelijks verder heeft ontwikkeld. Het lijkt het Franse voetbalelftal wel: teren op een goede reputatie uit lang vervlogen tijden. Zij kwamen er niet mee weg, Size wel. Ook een verdienste natuurlijk.
Wonderkind Tali doet eigenlijk niet veel meer dan Reprazent en - in mindere mate Kosheen - ook al deden. De van geboorte Nieuw-Zeelandse is gezegend met een aardige stem en goede live-performance. Aanstekelijk is de live gespeelde triphop en drum&bass met lounge- en jazzinvloeden zeker, maar veel heeft het niet om het lijf. Net als Tali's debuutplaat Lyric on My Lip. Al met al een matige invulling van de drum&bass-component op 05 Days Off. Maar het publiek, dat vond het prachtig.
Ook de zaterdagavond in Paradiso is een gewone zaterdagavond. Eentje zoals de zaal elk weekend heeft. Werd er daarom in het persbericht slechts in een voetnoot melding gemaakt van de betrokkenheid bij 05 Days Off? Hoe het ook zij, het doorgewinterde danspubliek weet Paradiso gemakkelijk te vinden. Logisch met een naam als Roger Sanchez op de affiche. Eerder die dag draaide hij nog op het Extrema Outdoor festival bij Eindhoven en ook in Amsterdam weet hij zijn publiek aan het dansen te krijgen en te houden. Zijn mix van house, Latin, jazz en vleugje techno klinkt sexy en funky.
Net als Comtron dat live op Prince wil lijken maar ergens links van Zoot Woman uitkomt. Dat is niet erg, want best lekker voor een keer. In de bovenzaal krijgt ook Eric de Man zijn publiek aan het dansen. Maar al draait hij zeker niet slecht, zijn set is een stuk minder betoverend dan die van Sanchez. Zou dat komen door de bloedmooie meiden die bij die laatste de dansvloer bevolken? In ieder geval trek ik bezweet en moe gedanst de zware deuren van Paradiso achter me dicht. Voldaan maar ook met een knagend gevoel in mijn maag. Waarom immers een doodgewone zaterdagavond in twee Amsterdamse zalen zonder verdere aanpassing onder de noemer 05 Days Off vegen? Misschien toch angst om op dé uitgaansavond echt de vernieuwing te zoeken. Want naast die drum&bass had best wat hippe UK Garage kunnen staan of die verdomde Duitser van het Santorin-platenlabel. Had kunnen, inderdaad.
» Lees het verslag van Dag 05
» Lees het verslag van Dag 03 :: Paradiso
» Lees het verslag van Dag 03 :: Melkweg
http://www.kindamuzik.net/live/article.shtml?id=6731
Meer 15 Days Off op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/15-days-off
Deel dit artikel: