• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

05 Days Off 2004 - Dag 03 :: Melkweg

Het affiche deed de tweede avond snel uitverkopen, maar de verwachtingen moesten net zo snel bijgesteld worden.
16 juli 2004, Melkweg, Amsterdam (NL)

Tekst: Alexis Vos

Publicatiedatum: 18 juli 2004

De vrijdagavond had dé avond van 05 days Off moeten worden. Althans, in de Melkweg. De usual suspects van organisator Maurice Spijker waren allemaal op de Lijnbaansgracht te vinden. Althans, dat was de bedoeling. !!! werd wegens hun drukke agenda naar de woensdag verplaatst en Tiga zegde op het laatst af wegens familieomstandigheden. Maar als de populairste dj's van het evenement hun laatste show gaan geven dan ontstaat er sowieso vuurwerk. Althans, dat was de verwachting.

Hoopvol was het echter wel dat James Murphy van LCD Soundsystem aan het programma werd toegevoegd. In allerijl werd hij gevonden als vervanger voor Tiga. De man uit New York mocht de Oude Zaal warm draaien. Dat deed hij met zijn inmiddels bekende electropunkstijl die dankzij zijn DFA-productiewerk al vele navolgers heeft opgebracht. Het publiek schrok dan ook niet als hij ze langs wat rauwere wegen nam. Zeker niet omdat ze wisten dat ergens altijd weer een discokraker op hen stond te wachten. En met 's mans 'Losing My Edge' op de route neem je al gauw een mindere bocht voor lief.

Een bocht die we liever niet hadden genomen waren The Freestylers. Was het een grap of serieus bedoeld? Een antwoord hierop laat nog steeds op zich wachten. Zo fout dan het weer leuk wordt dan maar. Meer valt er niet te maken van de, hoewel energieke, clichématige vertoning van de MC. De party people in de zaal zeiden inderdaad 'ho', maar het huis sprong niet mee. Zoals ook de drie andere bandleden weinig bezieling vertoonden. Maar ja, wat wil je als je nog steeds breakbeat speelt…

Gauw dus weer terug naar de Oude Zaal voor Erol Alkan. De cult-dj voor de indiekids. En opeens stonden deze jongelui in hun net te strakke shirtjes niet met de armen over mekaar hun hoofden beleefd mee te knikken. Heel het lichaam kwam bij de Londenaar in actie! En niet meer dan terecht. Hij vermeed het grote gebaar en makkelijke uitvluchten maar bouwde zijn set op gedegen wijze op. Electro vormde deze avond de boventoon, maar natuurlijk kon hij het niet laten om fijne oldies, indie en pop in elkaar te laten overlopen. En hoewel hij het voltallige publiek beetje bij beetje om zijn vingers wond, ontkwam hij er niet aan dat halverwege de zaal voor de helft leegliep.

De jonge, hippe en schone mensen moesten zich dan ook verzamelen in een veels te volle Max. Iedereen was uitgelopen om de afscheidssessie van 2 Many DJ's te kunnen bijwonen. Daardoor waren de met zorg gekozen outfits van de bezoekers in een mum van tijd bevlekt met overtollig zweet en het gemors van drankjes. Het was tweeëneenhalf uur lang duwen en trekken geblazen en van dansen kwam dan ook weinig terecht. Hoewel dit ook aan de plaatkeuze van de Gentenaren lag. Waar iedereen op een Best Of-set had gehoopt, kwamen ze met een bijna pure (en bloedeloze) electromix aanzetten. Een teken dat het einde voor ze op tijd komt. Het vinyl met 'Rock the Casbah' en 'Song 2' er op was nog wel te vinden, maar meer dan af en toe met de fader spelen tijdens deze verplichte nummers deden ze niet. Ook toen Erol Alkan ze een handje kwam helpen werd er achter de draaitafels meer gelachen dan gewerkt. De lol in het draaien is er echter af en het is daarom een wijs besluit dat ze hun financieel zeer lucratieve hobby weer op een zijspoor zetten. Popfanaten die ze zijn, weten ze als geen ander dat het draaien van andermans muziek een surrogaat blijft voor het zelf maken ervan. Daarom komt volgende maand eindelijk de nieuwe Soulwax uit waarmee ze hun bij mekaar gedraaide nieuwe fans danig zullen verrassen. Eigengereid of niet; een afscheid in de vertrouwde mash-up-stijl was passender geweest om de Fucking Dewaele Brothers-tijd nog eenmaal te doen laten herleven.

Hoewel die stijl nog steeds min of meer voortleeft bij Joost van Bellen. Na Tiësto misschien wel de drukst bezette plaatjesdraaier van Nederland. En net als Tiësto zorgt hij voor felle reacties. Meer zakenman dan DJ, of gewoon een goede entertainer? Voor beide opinies valt wat te zeggen. Natuurlijk is hij verre van origineel maar iedereen een goede tijd bezorgen is ook wat waard. Want dit deed Van Bellen wel, waar anderen dat nalieten. En in een zaal waar de vlaggen van MTV en 3voor12 broederlijk naast elkaar hingen, was de oude rot dé belichaming van de samenkomst van beide kampen met zijn populaire mix van eighties, indie, electro en disco.

De bittere nasmaak van het moeten missen van Tiga en !!! werd nog zuurder door de overweldigende reacties op het optreden van het collectief op de woensdag. Maar een legendarische afsluiting van het DJ-avontuur van de Dewaele-broertjes kon dit gemakkelijk ongedaan maken. Helaas kwam het er daar niet van. Integendeel zelfs. Toch verzachtten Van Bellen, Murphy en Alkan de teleurstelling en zorgde de relaxte en coole sfeer op deze eerste echte zomeravond voor een prettige roes. Wat drinken, wat mensen kijken en wat dansen. Soms moet je nu eenmaal niet meer willen.

» Lees het verslag van Dag 04
» Lees het verslag van Dag 03 :: Paradiso
» Lees het verslag van Dag 02

http://www.kindamuzik.net/live/article.shtml?id=6706
Meer 15 Days Off op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/15-days-off