http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

10 Days Off 2004 - Dag 02 :: De Vooruit

Legenden aan het werk in Gent, waar het met drukte meeviel maar de sfeer, het plezier en niet in de laatste plaats de kundigheid daar niet onder leed.
18 juli 2004, De Vooruit, Gent (B)

Tekst: Koen Mariën

Publicatiedatum: 19 juli 2004

Main Room
Na de gekte en de drukte van vrijdag- en zaterdagavond was het zondag opvallend rustig in Vooruit. Jammer voor de organisatoren, maar een aangename afwisseling voor de aanwezigen. Geen helse temperaturen, genoeg plaats op de dansvloer en heel de avond geen enkele elleboog in mijn rug gekregen. Dat de opkomst laag was, lag zeker niet aan de affiche. Slechts twee zalen waren geopend zondag, maar er stonden wel twee absolute pioniers op het programma: Alexander Robotnick, de peetvader van Italo disco, en François K, een van de grondleggers van de housebeweging.

François Kevorkian staat bekend om zijn lange, soulvolle sets. Als weinig anderen weet hij hoe hij een set langzaam moet opbouwen naar een kolkend hoogtepunt. Van dat opbouwen was zondag geen sprake. François K gaf er van bij het begin een stevige lap op. Gebukt achter zijn laptop smeet hij de ene na de andere stevige housebeat in de zaal, met vette baslijnen en heel veel percussie. Hoge tonen waren er nauwelijks te horen in de Main Room. Maar het werkte. François K is een DJ die als een sjamaan het publiek in een collectieve trance weet te brengen, met als enige drug the beat that won't stop. Met goedgemikte rukken aan de knoppen bracht hij het publiek telkens iets verder in extase, met als hoogtepunt een knallende versie van 'Strings of Life'. François K beperkte zich zondag niet alleen tot house, maar draaide ook drum 'n bossa. Kevorkian mag dan al tegen de vijftig jaar aanlopen, hij is nog altijd even relevant als toen hij zijn muziekcarrière begon, ongeveer een kwarteeuw geleden.

White Room
Spacid mocht de feestelijkheden openen in de White Room. voor de vierde keer trad de Gentse DJ aan op 10 Days Off en het wordt er telkens beter op. De zaal was tegen middernacht nog grotendeels leeg, maar dat liet Spacid duidelijk niet aan zijn hart komen. Alle vormen van electro passeerden de revue: van Italo-disco over ragfijne electro tot evol ill-ectro. Tot groot jolijt van de aanwezigen showde Spacid ook uitgebreid zijn DJ-skills. Platen werden af en toe scratchend in de mix gesmeten. Het was een aangename afwisseling om een DJ zo oordeelkundig met vinyl om te zien springen, want het merendeel van de internationale acts op zondag liet de vinyls thuis en werkte op laptops.

Toen Alexander Robotnick aan zijn live-optreden begon, was de White Room langzaam volgelopen en op temperatuur gebracht. Robotnick trapte meteen af met de muziek die van hem een legende maakte. Als tweede nummer weerklonk meteen zijn pièce de résistance: 'Problèmes d'Amour'. Robotnick stond te swingen achter zijn laptop, kreunend en zingend in de microfoon dat het een lieve lust was. Hier was een grote meneer aan het werk. Even later volgde nog een fenomenale versie van zijn andere hit, 'Dance Boy Dance'. Na het spetterende begin ging het echter langzaam bergaf met het optreden. Eerst volgde nog een leuke megamix van electroklassiekers en eighties-geluiden, met stukjes van onder meer Tom Tom Club en Fad Gadget, en het obligate 'I Feel Love' van Donna Summer. Maar naar het einde toe veranderde de muziek in loeizware electrotechno. Muziek die je mag verwachten als Sven Väth komt draaien. Leuk, maar na de magistrale start van het optreden toch een beetje mager.

Dan viel er op muzikaal gebied meer te beleven tijdens de set van Luke Vibert. Ook hij gaat al meer dan een decennium mee en is een van de grondleggers van de Britse electronica. Zijn set doorspekte hij met zijn lievelingsstijl: acid. In elk nummer dat de revue passeerde zat ergens een acidloopje. Telkens weer datzelfde geluid, maar altijd anders gebracht. Er is geen mens op aarde die acid zo funky kan doen klinken als Vibert. Die speelde bovendien een aangenaam eclectische set, met triphop, electrobeats en veel oldskool jungle beats. De White Room was zondag opnieuw de hemel voor avontuurlijke muziekliefhebbers.

» Lees het verslag van Dag 03
» Lees het verslag van Dag 01

Deel dit artikel: