http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

10 Days Off 2004 - Dag 03 :: De Vooruit

Het was F-Com wat de klok sloeg op maandagavond. Logisch, want het was F-Com Label Night. Met scheurende gitaren, vette electro, melodieuze techno en een legendarische set van de Meester zelf.
19 juli 2004, De Vooruit, Gent (B)

Tekst: Koen Mariën en Mathias Vermeulen

Publicatiedatum: 20 juli 2004

Ball Room
In de Ball Room stonden de meer gevestigde namen van F-Com geprogrammeerd. Met uitzondering van opener Josh Lasden, een DJ van de Gentse Decadance. Die opende in stijl met een set vol melodieuze house en techno, leuk en gevarieerd. Daarna was het de beurt aan Avril. Als je tien jaar geleden tegen de bezoekers van de eerste editie had gezegd dat er een decennium later scheurende gitaren te horen zouden zijn op 10 Days Off, ze hadden je eens raar bekeken. Toch was het zo, en Avril zorgde zelfs voor een van de hoogtepunten van de avond. Zanger Fred Avril stond als een wildeman te zingen, terwijl zijn kompanen een heuse wall of sound optrokken. Jong gitaargeweld met een elektronische ondertoon. Tijdens de stomende versie van 'Be Yourself' werden alle duivels uitgedreven. Het publiek werd met plezier omvergeblazen door de indrukwekkende elektronisch gitaartrash van het viertal.

Dat zo'n gitaaroptreden op een elektronisch gebeuren geen evidentie is, bleek na het optreden. Jori Hulkkonen moest meer dan een kwartier wachten voor hij plaatjes kon draaien. Maar het was het wachten waard. Hulkkonen bouwde zijn set mooi op, met een rustig begin, een heel dansbaar midden en een stomend einde. Melodieuze techno met alleen naa het einde toe de vertrouwde 4/4 beat. Toen Scan X aan zijn live wou beginnen, breide Hulkkonen nog een fantastische outro aan zijn set. Het bewijs dat Jori een absolute vakman is.

Scan X zorgt op plaat voor zware electrotechno die door merg en been gaat. Live stak hij nog een paar tandjes bij. Knetterharde techno met scherpe electrogeluiden weerklonk door de boxen. Het ging van bij het begin hard, en Stephane Dri ging met elk nummer alleen maar harder en harder. Een meedogenloze set, maar dat kan een mens al eens goed doen.

Mine White Room
Het eerste optreden in de White Room was van de nieuwste aanwinst van F Com: Think Twice, een rockband met een punkattitude. Stevige gitaarmuziek, met stevige electronische beats erbij. De ietwat excentrieke frontman leek zo weggelopen uit de jaren tachtig, maar overtuigen deed het allemaal niet. Het enige wat het optreden van Think Twice op 10 Days Off rechtvaardigde, waren de soms grappige teksten, waarin de middelvinger werd uitgestoken naar zowat alles en iedereen.
(KM)

Iets conventioneler ging het er bij Dirty Dancing-resident Lorenzo Ottati aan toe, die de dansvloer vermaakte met funky (deep)house vermengd met de nodige porties disco en electro. De man met de halve afro zorgde voor de eerste aha-erlebnis van jewelste door 'Mine to Give' van Photek op de dansvloer te smijten, waarna hij niets meer verkeerd kon doen in onze ogen.

De White Room had tegen twee uur bijna het kookpunt bereikt toen het duo van The Youngsters het roer overnam. Met The Army of 1.0 brachten Oliver Mateu (26) and Gilles Escoffier's (35) dit jaar een heel gevarieerd en boeiend album uit dat onmogelijk alleen onder de noemer 'techno' kan geplaatst worden. Escoffier zweepte het publiek constant op met zijn vocoderstem en vanaf het trancy 'Place, Race & Face' was er geen houden meer aan. Handen in de lucht, dansende lijven en zwoele blikken die heen en weer gingen: The Youngsters brachten het afrodisiacum van deze avond.

Main Room
Nog heter - letterlijk en figuurlijk - ging het eraan toe in de Main Room, waar Laurent Garnier na de ietwat vlakke, melodieuze technoset van onze eigen Fabrice Lig om half vier al op kruissnelheid was gekomen. Het was de vierde keer dat Garnier op 10 Days Off draaide en van de organisatoren kreeg hij wat hij het liefst doet: een set van meer dan vijf uur draaien. Zo'n set is niet alleen een feest voor Garnier, maar nog meer voor het massaal opgekomen publiek. De sympathieke Fransman staat al bijna twintig jaar - eerst als dj, vanaf 1991 ook als producer - onafgebroken aan de top en dat was er gisteren aan te horen. Van acid tot Chicago-house en breakbeats, van Detroit-techno tot ambient, salsa en Moroder-disco: de Fransman draaide het met verve allemaal naadloos aan elkaar. Garnier's set was een opgestoken middelvinger aan het hokjesdenken dat house en techno (en elektronische muziek tout court) teistert. Deze ambassadeur van de elektronische muziek nam zijn publiek mee door twintig jaar elektronische muziekgeschiedenis en overbrugde alle afsplitsingen van house en techno.

De laatste twee uren waren niet minder dan legendarisch, met gemiddeld om de twintig minuten een klassieker. Laurent Garnier's 'Crispy Bacon', Jeff Mills' 'The Bells', DJ Rolando's 'Knights of the jaguar'… zorgden elk voor oerkreten van een zinderende massa in de Vooruit. Toen om kwart na zeven een kolkende - en nog altijd stampvolle - Vooruit Garniers epische 'The Man with the Red Face' in de maag gesplitst kreeg en daarna 'Out of Space' van The Prodigy hoorde, ging het dak eraf. Een uitzinnig applaus van tien minuten zorgde dan nog voor een heuse toegift: Nirvana's 'Smells Like Teen Spirit'. Het plaatste deze memorabele Laurent Garnier-set zonder twijfel met stip in de geschiedenisboeken van 10 Days Off. File under: big ass party.

» Lees het verslag van Dag 04 :: ICC
» Lees het verslag van Dag 04 :: De Vooruit
» Lees het verslag van Dag 02

Deel dit artikel: