Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hoe moeilijker de muziek, hoe kleiner de instrumenten lijkt wel. Veel elektronicamuzikanten uit de hoek diepzinnig en moeilijk kun je herkennen aan hun Apple Powerbooks. Die van Team Shadetek zitten bovendien volgeplakt met stickers. Het duo uit New York opent de tweede avond van 05 Days Off met een verbazingwekkende set voor een (helaas) nog halflege zaal. Hun kersverse mini-album Burnerism op Warp Records staat vol met gestoorde hiphopritmes, maar op het podium trekken ze ook Timbaland-achtige breaks, dancehall en ander zwarts uit hun machines. Jammer van die belabberde podiumpresentatie: twee voorovergebogen hoofdschuddende mannetjes, daar worden we echt niet opgewonden van.
Hetzelfde geldt voor Apparat, die even later in de Oude Zaal zijn Powerbookje aanzet. De Duitser (Sacha Ring, mede-eigenaar van het platenlabel Shirtkatapult) gaat schuil achter dikke rookwolken, maar de loodzware baslijnen priemen daar dwars doorheen. Is zijn set aanvankelijk behoorlijk experimenteel en donker, halverwege worden de geluiden toegankelijker en kan er ook gedanst worden. Het publiek vindt het in ieder geval prachtig. Eindelijk weer eens en technoset die niet rechtuit gaat maar toch dansbaar is.
Eerder op de avond liep ik Marco Haas tegen het lijf. Als je hem op het podium als T.Raumschmiere (foto) bezig ziet, vermoed je een agressieve voetbalhooligan. Maar 'off stage' blijkt Haas de beminnelijkheid zelve. Hij heeft een pleister achter zijn oor. Is dat niet lastig met draaien straks, wil de journalist weten. "Welnee, er zitten toch zachte kussentjes op mijn koptelefoon", grinnikt de Duitser vanachter de piercing door zijn neus. Tegen enen begint hij zijn dj-set. Met een vette joint in zijn hand en een stapel punktechnoplaten achter zich krijgt hij de afgeladen zaal al snel in beweging. Het is gelukkig niet alleen maar loeihard wat T.Raumschmiere draait. Hij blijkt een verbluffende goede publieks-dj te zijn. Er sneuvelen geen draaitafels en niemand raakt gewond. Maar we dansen allemaal.
Dansen kun je niet echt op de freaky vocale gymnastiek van de Brit Jamie Lidell in Warp-zaal. Maar we staan wel met verbazing te kijken wat die jongen, gekleed in een grijze stofjas en teenslippers, allemaal met zijn stem kan doen. Daarbij maakt Lidell gebruik van minstens tien kleine kastjes die voor hem op een tafeltje staan. Hij sampelt zijn stem, bewerkt het resultaat en jaagt dat de zaal in. Waarna nog een laag volgt. En nog een. Human beatboxing voor gevorderden. En nog funky ook.
De donderdag was een succesvolle showcase van twee razend interessante elektronische platenlabels met goede artiesten, maar met een (op een kleine uitzondering na) belabberde podium-act. En waarom speelde Matthew Herbert niet live?
» Lees het verslag van Dag 01
» Lees het verslag van Dag 03
http://www.kindamuzik.net/live/article.shtml?id=6705
Meer 15 Days Off op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/15-days-off
Deel dit artikel: