Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Blij is toetsenist Frank Boeijen met hun nieuwe werk. Heel blij zelfs. Als ik hem vraag naar de achtergrond van het productionele proces zie ik direct een kamerbrede lach op zijn gezicht verschijnen. “Ik was er zelf bij, dus ik kan je er echt alles over vertellen,” zegt hij razend enthousiast. “Allereerst heeft Attie Bouw onze nieuwe plaat opgenomen, hij nam eerder al How to Measure a Planet met ons op, en hij wilde graag weer met ons werken. En wij met hem. Zijn kennis van techniek en sowieso het hele opnameproces is gigantisch en heeft ons enorm geholpen.” De gelijkenissen met How to Measure a Planet zijn duidelijk aanwezig. Dat album was hun definitieve breuk met het metalverleden en luidde zowel muzikaal als productioneel een nieuwe fase in.
De band trok voor de opnames van de nieuwe cd niet naar een reguliere studio. Na wat zoek- en speurwerk vonden ze een oud kerkje in het kleine, Brabantse Maurik. Een inspirerende en rustige omgeving waar ze hun eigen ´laboratorium´ bouwden en vervolgens aan de slag gingen met de nieuwe ideeën. “Veel muziek hadden we thuis al opgenomen in demoversies. Het is dus niet zo dat we de hele plaat daar nog moesten schrijven. Wel hebben we door Atties inbreng nog veel gesleuteld aan de structuren van onze nummers. Al met al hebben we zo´n vier weken met elkaar in die kerk gezeten. Attie heeft het album daarna in zijn eigen studio afgemixt.”
En dat mixen en opnemen gebeurde zorgvuldig. Drums en percussie werden door gitaarversterkers gehaald, om er vervolgens een lading distortion of andersoortige effecten overheen te gooien. Ook namen ze het album in 96 kilohertz op, wat de geluidskwaliteit volgens de toetsenist aanzienlijk ten goede is gekomen. “Door te werken met Pro Tools is dat mogelijk geworden. Het digitale opnemen brengt zoveel gemakken met zich mee! Het probleem was altijd het converteren van de muziek. Door er digitale bestanden van te maken ging er duidelijk hoorbaar geluidskwaliteit verloren. Door deze nieuwe 96-kilohertztechniek is dat verleden tijd.”
Naast de vele nieuwe technieken die zijn gebruikt, zijn er ook vertrouwde elementen te horen op de nieuwe plaat. Zo is de stem van Anneke van Giersbergen nog steeds een sterke troef van de band. Hoe enorm de bandsound ook veranderd is, sinds van Giersbergen haar debuut maakte op het album Mandylion, het timbre en de sfeer van haar stem is sinds haar toetreding onveranderd. Ook op het nieuwe album is die dromerige Gatheringsfeer duidelijk aanwezig. Home is nog een tikkeltje melodieuzer dan zijn voorgangers, zonder verkapt commercieel te klinken.
Commercieel denken doen de leden van The Gathering nooit. Is ook niet nodig. De band heeft net te horen gekregen dat hun twee concerten in Argentinië uitverkocht zijn. “Een gekkenhuis is het daar in Zuid-Amerika. Onze vorige tours in dat deel van de wereld waren ook niet normaal. We spelen daar in gigantische zalen en de mensen zijn superblij dat we komen. Ze sparen daar maanden voor een kaartje.” Het toeren zal het komende jaar sowieso de overhand hebben. Een blik op de ontvangen promo laat een voor Nederlandse begrippen zeer uitgestrekte tour zien. Van Argentinië naar Chili, dan naar Mexico, om vervolgens snel naar Amerika en Canada te vliegen. Daarna zal de band Europa aandoen en ook in Nederland een aantal grote clubshows doen. Of ze ook op de Nederlandse zomerfestivals staan is op het moment van het gesprek nog niet duidelijk. “Uiteraard hopen we van wel. Het zal afhangen van de reacties en de verkoop van onze nieuwe plaat.”
Volgens Frank heeft de band namelijk behoorlijk aan verkoop in moeten boeten. “Onze eerste albums verkochten stukken beter dan de laatste paar, en dat kan naar mijn idee niet echt met de kwaliteit van de muziek te maken hebben.” De heftigere metalstijl van de eerste platen is nu commercieel een stuk aantrekkelijk dan toen The Gathering zich hiermee bezighield. Met de enorme successen van de nazaten van de band zit het namelijk wel goed. Terwijl Within Temptation zich inmiddels vrijwel alles kan permitteren en in de duurste kostuums het podium opwandelt, moet The Gathering nog steeds knokken om het hoofd financieel boven water te houden. “We kunnen er redelijk van rondkomen, de ene maand is het wat makkelijker dan de andere. Maar wij kunnen in ieder geval van onze muziek leven en dat is op zich al een voorrecht.”
http://www.kindamuzik.net/interview/the-gathering/the-gathering-vaart-alleen/12673/
Meer The Gathering op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-gathering
Deel dit artikel: