Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Terwijl nog veel bezoekers in de natte kou staan te wachten, is het Utrechtse viertal Sennen [foto onder] alvast begonnen aan het opwarmen van het al in grote getallen aanwezige publiek.
Het post-rock/shoegaze gezelschap zet een zeer geslaagde set neer met voornamelijk materiaal van hun binnenkort te verschijnen cd Automatic Writing. De instrumentale composities worden met veel zorg en finesse laag voor laag opgebouwd om vervolgens tot uitbarsting te komen.
Ondanks die typische post-rockopbouw weten de heren met de nodige progressieve invloeden voldoende diversiteit te bieden. De valkuil 'dat hebben we al eens vaker gehoord' wordt daarmee vermeden. Imponerend is het optreden echter niet. Daarvoor zijn de heren teveel op hun eigen spel gefocussed, waardoor het allemaal wat statisch overkomt.
Na een strak geregisseerde voorbereiding is het dan de beurt aan The Gathering [foto's boven en rechts] om de volgepakte W2 concertzaal mee te nemen op een sferische en progressieve rocktrip.
Vanaf de eerste noot is meteen duidelijk dat zangeres Anneke van Giersbergen zowel muzikaal als visueel het middelpunt van de aandacht is. Met haar loepzuivere stem en overtuigende charisma pakt de frontvrouw haar toeschouwers bij de lurven om die pas na anderhalf uur weer los te laten.
Wat een strot heeft deze dame! Zangtechnisch is het tot in de puntjes verzorgd, maar dat lijkt hier en daar ten koste te gaan van de spontaniteit.
Muzikaal kan The Gathering putten uit een indrukwekkend oeuvre en dat is te horen. Zo passeren mooie uitvoeringen afkomstig van Souvenirs en Home de revue. De band heeft zich steeds verder ontwikkeld en heeft het onterechte gothicmetalstigma geheel van zich afgeschud.
Kleine muzikale uitstapjes daargelaten kennen de bandleden hun plaats en leggen zij een strak tapijt neer in dienst van de vocale krachtpatserij van zangeres Anneke.
Het zaalgeluid is perfect verzorgd waardoor de gelaagdheid en intensiteit in de muziek goed hoorbaar zijn. Toch ligt de eenvormigheid op de loer. De nummers blijven vaak in hetzelfde tempo hangen. Het hoge niveau van de zang en de kwaliteit van de composities maken dat echter ruimschoots goed.
Voor de onervaren luisteraar is het na een goed uur even doorbijten. De grote schare fans hebben daar echter geen boodschap aan en kunnen er geen genoeg van krijgen. Het niet aflatende enthousiasme wordt beloond met een dikke toegift met als uitsmijter ‘Strange Machines’, het nummer waar de band in de jaren negentig mee doorbrak.
http://www.kindamuzik.net/live/the-gathering/the-gathering-sennen/14805/
Meer The Gathering op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-gathering
Deel dit artikel: