Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Hollandse muziekpers laat zich bij de release van debuutalbum Boy van haar minder progressieve kant zien door als één grijzende vijftiger uit te roepen: "Maar dat zijn vijf vrouwen!" OOR besluit een bespreking van Bells of Youth met de ronkende conclusie: "Waarom moet je Bells of Youth gaan zien? Omdat het vijf lekkere blonde wijven zijn." Amen: handjes en biertjes de lucht in.
Tja. Wat was dat nou allemaal?
"Ik snap het ergens wel. Natuurlijk krijg je meer aandacht; vijf vrouwen bij elkaar in een band. Kijk, we zijn heel per ongeluk bij elkaar gekomen. Muzikaal en persoonlijk klikte het. Het is niet zo dat er ergens in een kantoor is besloten: laten we eens vijf wijven bij elkaar zetten. Marketing erop, klaar. In het begin van de band zijn vanuit de pers natuurlijk wel vragen gesteld, van een heel onschuldig 'eh, waarom zijn jullie vijf vrouwen?' tot vragen die verder gaan (lacht)."
Maar wat vind je daarvan? Lisa (bassiste) zei in een interview dat ze dacht dat het nog lang zou duren voordat je als vrouwenband in een mannenmuziekwereld 'normaal' muziek zou kunnen maken.
"Vooropgesteld: natuurlijk is het super leuk als mensen ons willen interviewen en dat er interesse is. Maar je vraagt je af: vijf vrouwen bij elkaar, is dat nog relevant? Blijkbaar is het nog spannend. En dat is niet altijd leuk. Maar niet alleen mannelijke journalisten doen zo, hoor! Vrouwelijke journalistes net zo goed. We hadden bijvoorbeeld een keer een interview na een concert en we kwamen een journaliste tegen in de toiletten. Ze vroeg of wij de vriendinnen waren van de band die zou spelen."
Denk je dat er iets aan het veranderen is? Of is dit iets waar je je bij neerlegt?
"Of er iets aan het veranderen is? Ja, er verandert zeker wel iets. Er is bijvoorbeeld veel meer ruimte om als vrouw - ik wil niet klinken als een f-." Twijfel aan de andere kant van de lijn.
… Dat woord.
"Feminist. Ja, dat woord is besmet. Maar natuurlijk gaat het lang duren. Bovendien spelen er altijd meerdere topics tegelijk (wat dit niet minder relevant maakt), en dit gaat niet in één dag veranderen... Op veel fronten zie je dat er meer ruimte is voor vrouwen, maar binnen de muziekbusiness toch niet. Ik weet niet waarom. Zolang je je maar niet gaat conformeren, want dan wordt de schakel nooit gebroken. Ga vooral je eigen gang, zou ik zeggen, maar dat moet je wel zelf doen."
"...Je wilt natuurlijk niet dat dit allemaal ontaardt in een soort van strijd. We geloven in gelijkwaardigheid. In de clip van 'Physical' wilden we dit aankaarten op een grappige manier, op de rolhockeyclub. De mannen tegen de vrouwen, en uiteindelijk wint iedereen."
Jullie hadden de wind goed mee - 3FM, DWDD, OOR - toen Boy uitkwam. Hoe was dat?
"Het was super dat we de wind mee hadden. Het is natuurlijk een gigamarkt - het is belachelijk hoeveel bands er zijn. Het is fijn dat je veel mensen kunt bereiken met bijvoorbeeld een optreden bij DWDD. Voor veel mensen is het toch een soort van graadmeter: 'Het is op DWDD geweest, oh, dan zal het wel goed zijn.' Maar je kunt natuurlijk ook helemaal kapot worden gemaakt. We kwamen geloof ik wel goed uit de verf."
Ben je er in je hoofd mee bezig om bij de release van jullie nieuwe plaat evenveel (of nóg meer) aandacht van de pers te krijgen? Nog meer mensen te bereiken?
"Of het me bezighoudt? We zijn nu vooral bezig met het voorbereiden van de nieuwe tour; hoe we onze nummers gaan presenteren. Je hoopt natuurlijk dat de nieuwe plaat iets gaat doen, en natuurlijk hoop je op een groter publiek. Je hebt iets gemaakt met je hart. Maar het liefst willen we gewoon live spelen. Zet ons maar in een bus. Podiums pakken en muziek geven."
Dreamers: waar komt die plaat vandaan? Kun je iets vertellen over waar het is begonnen?
"Dat was in de zomer van 2014, alweer een tijdje terug. We hadden de Popronde gedaan - een drukke tijd. Maar we wilden een nieuwe plaat maken; nieuwe liedjes. Dingen afmaken. We hebben lang gezocht naar een producer. Eigenlijk hadden we de plaat al eerder uit willen brengen, in de zomer van 2015. Maar het is prima. We zijn gelaagder in ons spel geworden en rustiger in het liedjes schrijven. Meer aandacht. Luisteren. Naar elkaar toegroeien, maar binnen de band ook je eigen 'mannetje' staan. Dat soort dingen."
Dat klinkt een beetje als volwassen worden. Hoe kijk je dan vanaf hier terug op Boy?
"Ja, dat is het ook! Volwassen worden; opgroeien. En Boy: natuurlijk zijn er keuzen waarvan ik denk: tja, die zal ik niet meer maken. Maar er staan ook nummers op die ik nog steeds vol gevoel kan zingen, zoals 'Silence', waarop ik backing vocals verzorg. Een liedje dat plots van de setlist verdween, maar ik hoorde het ineens weer en ik dacht: Hé, het is echt nog een heel actueel nummer, heel tof. 'You want it all', dat gevoel. Oorlog en landjepik. Onrecht."
"Het zit ook echt in de nieuwe plaat - het thema van vrijheid en vrij willen zijn. In het nummer 'Dreamers' zit de zin 'What happens to our dreams if dreamers don't persist?' "Je kunt vrijheid roepen of ervan dromen, maar uiteindelijk moet je het zelf maken."
Waarom is dat belangrijk voor je, vrijheid?
Nadenkende: "Vrijheid. Vrijheid is belangrijk, omdat het betekent dat er geen blokkades zijn voor wat je wilt bereiken. En zonder vrijheid kom je niet tot je volle potentie. Je ziet genoeg mensen om je heen die aan banden worden gelegd door bijvoorbeeld werk; jonge mensen die thuis met een burn-out zitten. Bovendien: vrijheid maakt gelukkig. En als je zelf gelukkig bent, kun je andere mensen ook gelukkig maken. Je hoopt gewoon zo dat een liedje als 'Arcadia' maakt dat iemand dat ook voelt. Dat gevoel."
http://www.kindamuzik.net/interview/bells-of-youth/bells-of-youth-zelf-maken/26648/
Meer Bells of Youth op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bells-of-youth
Deel dit artikel: