• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Het dadaïsme van Anne Soldaat

Als gitarist en songschrijver van Daryll-Ann bevond Anne Soldaat zich anderhalf decennium geleden al in de eredivisie van de gitaarmuziek. Toch maakte een groter publiek pas kennis met hem als gitarist van Tim Knol. Dat grotere publiek sluit zijn tweede soloplaat inmiddels ook in de armen: ''Ik sta meer op de radar.''

Tekst: André Rozendaal

Beeld: Remco Brinkhuis

Publicatiedatum: 19 september 2012

We spreken Anne Soldaat op het strand van Vlieland, waar hij verblijft voor optredens en sessies in het kader van het prachtfestival Into the Great Wide Open. Hij ligt ontspannen op zijn rug in het zand. De zon en het leven lachen hem toe. De titelloze nieuwe plaat kwam op nummer acht binnen in de Album Top 100. Soldaat is verrast: ''Ik vind het bizar, alle aandacht en reacties zijn te gek. Ik weet ook wel dat ik volgende week weer tachtig sta, maar het klinkt goed. Hoe het kan? Ik sta wat meer op de radar, meer buiten het kringetje fijnproevers dat Daryll-Ann omarmde. De optredens met Tim Knol verhoogden ook mijn bekendheid. En vergeet het sneeuwbaleffect van twitter niet.''

Zout
Naast Tim Knol was hij betrokken bij de moderne dansvoorstelling Zout van het gezelschap Conny Janssen Danst. Beide verrijkten hem: ''Tim slaat muzikaal andere wegen in, luistert bijvoorbeeld veel naar bands als The Rolling Stones. Daarnaast waren de toonsoorten en akkoordensetting anders, wat me scherper maakte. Ik kon mezelf als gitarist goed etaleren. Bij Conny Janssen zocht ik echt mijn grenzen op. Ze vroeg om bepaalde sferen, zoals dreigend, mysterieus of angstig. Ik moet het allemaal uit mijn gitaar halen, dus gebruikte ik gitaareffecten die ik nooit gebruikte. Soms mishandelde ik mijn gitaar door erop te slaan, ongewone dingen om sferen te creëren. En dat neem ik mee bij Tim Knol en in mijn eigen muziek. Bij Daryll-Ann ging het er veel traditioneler aan toe, met leadgitaar, tokkelen en soloˈs.''

Aanvoelen
Hij toog wederom naar Los Angeles om de plaat op te nemen met producer Jason Falkner (Air, Paolo Nutini). Het proces verliep soepel: ''Hij kreeg rond 2000 een promo-cd van Excelsior in handen, waar ook Daryll-Ann op stond. Dat vond hij zo goed en hij zocht contact. Toen zijn tour met Air Amsterdam aandeed, ontmoetten we hem. Excelsiorbaas Ferry Roseboom wilde vervolgens een plaat met hem opnemen. Ik twijfelde, want ik kende hem nauwelijks. Achteraf een prima zet, want we voelen elkaar perfect aan. Voor een muzikant is dat ontzettend prettig werken. Ik ben dan ook heel blij met die twee platen. Toch wisten we de eerste keer nog niet goed wat we aan elkaar hadden. Ik was wat onzeker over de muziek en of het wel zou klikken. Daardoor kon hij mij niet zo goed peilen. Nu hebben we veel meer lol gemaakt, zakten flink door, gewoon wat meer van de pot gerukt.''

Dat verschil hoor je terug op de plaat: ''Hoewel ik het moeilijk vind om In Another Life en Anne Soldaat te vergelijken, kun je de laatste zowel uitbundiger als meer ontspannen en sfeervol noemen. Het kostte minder moeite en dat hoor je terug. Tegen het einde kom je nog in een soort verstild hoekje terecht dat iets meer moeite kost om te ontdekken. Bovendien staan er minder powerpopachtige dingen op, hoewel dat niet doelbewust was. Het pakte gewoon zo uit.''

Onzintekst
De plaat heeft geen overkoepelend thema en is derhalve titelloos. Het meest opvallende nummer is 'Ding Ding Sun'. ''Ik hoor regelmatig dat kinderen het meezingen. Heel grappig. Het is een niet-bestaande tekst in een verzonnen taal, dat maakt het extra apart. Je zou het zelfs dadaïstisch kunnen noemen. Het roept wel extreme reacties op, wat ik niet verwacht had. Sommigen vinden het bijna debiel simpel, bijna ondermaats. Maar ik vond het gewoon een leuk experiment, ritmisch en tekstueel. Want het is al moeilijk genoeg om de muziek te verzinnen, waarmee ik altijd begin. Daarna kies ik een tekst die ik ritmisch, fonetisch en qua frasering helemaal kloppend maak. Die ook nog betekenisvol en poëtisch moet zijn."

"Soms lukt dat niet of heb ik er geen zin in, want het is heel intensief. Als ontsnapping maak ik dan een onzintekst, wat een enorme vrijheid geeft. Je kunt gewoon wat brabbelen, als het fonetisch en ritmisch maar klopt. Dan ben je ook meteen van dat gezeur af dat het altijd ergens over moet gaan. Een plaat met alleen maar onzinteksten? Die zou ik best willen maken. Heel ritmisch, met funk of beats. Want het gaat mij eerder om de klank en de melodie en niet zozeer om of ik nou een verhaal vertel. Ik hoef de wereld niet te verbeteren of mijn zielenleed te delen.''

Het nummer 'Hey Pacifier' is eveneens bijzonder omdat hij het samen met zijn vriendin schreef: ''Ze had geen concreet idee voor een onderwerp. Toen stelde ik voor om het te hebben over het moment dat je ˈs ochtends wakker wordt en denkt aan de moeilijke momenten van de dag ervoor. Ondanks dat sta je toch weer aan het begin van een nieuwe dag, de zon schijnt en je gaat naar buiten. En je weet dat het goed komt. Het refrein heeft daar overigens niet zo veel mee te maken, dat is meer wat spelen met mijn achternaam.''

Zelfreflectie
Onzinteksten, zijn gitaar mishandelen; Anne Soldaat beaamt dat hij tegenwoordig meer grenzen opzoekt: ''Ik zal nooit als een wildeman naakt over een podium springen. Wat dat betreft ben ik een soort gevangene van opvoeding of beschaving. Toch ben ik een stuk minder introvert dan vijftien jaar geleden, dus wie weet ben ik over vijftien jaar de schaamte voorbij, haha. Maar in mijn geval kost dat tijd. Ik stond met Daryll-Ann bijvoorbeeld vaak stoned op het podium en staarde maar wat naar mijn schoenen. Omdat je bang bent dat de wereld anders op je valt. De behoefte aan contact met het publiek was minimaal."

"Hoewel live spelen als iedereen stoned is wel heel prettig kan zijn, zolang je nog maar in staat bent tot zelfreflectie. Creatief heeft het weinig meerwaarde. Dan schreef ik een nummer en dacht dat het geweldig was. De volgende dag viel de song nogal tegen. Bovendien werd ik er alleen maar onzekerder van, schrikachtig en op het randje van flippen. Ik blow al heel lang niet meer, dus wat dat betreft gaat het een stuk beter. Ik sta zelfverzekerder op een podium, ook tegenover mijn bandleden. Dat wil ik graag zo houden.''

http://www.kindamuzik.net/interview/anne-soldaat/het-dada-sme-van-anne-soldaat/23226/
Meer Anne Soldaat op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/anne-soldaat