Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Gasoline Brothers uit Utrecht zijn slimme jongens. Slim, omdat ze hun nieuwste album als gratis download aanbieden waardoor al dertigduizend mensen kennis hebben kunnen maken met de groep. Vanavond worden wellicht nog vijftig nieuwe luisteraars aan dat indrukwekkende aantal toegevoegd, want de indierock met de nodige invloeden uit de americana en de westcoastpop van weleer van het viertal is van hoog niveau en bij vlagen behoorlijk catchy en hitgevoelig.
Vijftig man publiek bij Anne Soldaat [foto's]. Het is schandalig weinig, maar misschien ligt het aan PSV dat vanavond speelt. Zonde, want Soldaat heeft voor zijn tournee een puike liveband om zich heen verzameld die met beroemde namen als Maurits Westerik (Gem), Matthijs van Duivenbode (Johan), Marcel van As (Coparck) en Reyer Zwart (Solo) best als een supergroep van de Nederlandse gitaarscene door mag gaan, al heeft Soldaat zelf het liever over "the boys".
En die grote namen stellen zich ook nog eens gedienstig op tijdens het concert. Vooral de samenzang en de koortjes van de bandleden zijn zeer goed en daarmee halen ze bij vlagen het niveau van Soldaats vroegere band Daryll-Ann. Van die groep komen een paar liedjes voorbij, radiohitje 'Surely Justice' en in de toegift het mooi klein gehouden 'Tools R Us', maar de nadruk ligt natuurlijk op de soloplaat In Another Life. Dat is geen ramp, integendeel zelfs; die cd behoort tot de beste albums van Nederlandse bodem van het afgelopen jaar.
Soldaat zingt om beurten met zijn normale stem en met kopstem en maakt bij die variatie handig gebruik van twee zangmicrofoons. De begeleiding is uitstekend, in welke uitvoering dan ook; aanvankelijk speelt de band akoestisch, maar na vijf nummers laat de drummer zijn kistje, waar hij tot dan toe gezellig op heeft zitten trommelen, achterwege en neemt plaats achter het drumstel. Tussendoor praat Soldaat wat met het publiek, maar die praatjes doen wat onbeholpen aan. Het als afsluiter gespeelde 'Going South' krijgt door de koortjes en het uitgerekte en in canon gezongen refrein bijna het gevoel van een gospel.
Een echt podiumbeest zoals Freddie Mercury, die Soldaat zo mooi bezingt in het fraaie 'Born to Perform,' zal de zanger nooit worden. Maar hij zingt over de Queen-zanger dan ook niet voor niets "sure he was one of a kind". Het geeft ook niet, laat die gekunstelde terzijdes tussendoor lekker achterwege en laat de muziek spreken.
http://www.kindamuzik.net/live/anne-soldaat/anne-soldaat-the-gasoline-brothers/19376/
Meer Anne Soldaat op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/anne-soldaat
Deel dit artikel: