http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Battles | B EP

Schimmen uit het verleden.
EP, Dim Mak/Konkurrent

Tekst: Hans van der Linden

Publicatiedatum: 25 september 2004

‘SZ2’, ‘TRAS3’, ‘IPT2’ en ‘BTTLS’. Het lijkt wel of de wiskunde aan het werk is. Of zijn het chemische formules? Neen, het zijn gewoon de songtitels van Battles’ derde release die de naam B EP draagt. Dit wapenfeit werd voorafgegaan door TRAS en EP C.

Schijnbaar is alles tot in de puntjes georganiseerd maar als je dieper begint te graven, komen de anomalieën bovendrijven. Melodieën worden afgewisseld terwijl de structuren stilaan muteren. Maar steeds liggen er verwrongen mathematische modellen aan de basis. Het lijkt wel erg op een haast frivole, doch meer complexe versie van Don Caballero. Dit is eigenlijk niet zo verwonderlijk want Battles is immers de nieuwe band van gitarist Ian Williams (Don Caballero/Storm And Stress) die John Stanier (Helmet/Tomahawk), David Konopka (Lynx) en Tyondai Braxton rond zich verzamelde.

Als je na een drietal nummers in de ban geraakt bent van de licht tegendraadse nummers word je er nogmaals aan herinnerd dat niets is zoals het lijkt. Plots maakt B EP een volledige draai en dat komt de consistentie niet echt ten goede. ‘BATTLS’ is immers een twaalf minuten durende kille tocht langsheen donkere chaos en gitzwarte geluidslandschappen. Een beetje in de lijn van Storm And Stress dus maar nog abstracter, extremer en vooral veel afstandelijker.

Nadien keert het tij opnieuw en afsluiter ‘Dance’ sluit weer meer aan bij de creaties van Don Caballero. Het nummer drijft op een complexere ritmiek, en komt zo in de buurt van Him ten tijde van Our Point Of Departure.

B EP lijkt bijgevolg verdacht veel op een bloemlezing uit Ian Williams’ oudere werk, zij het dan dat er één en ander wordt uitgediept. Helaas blijft het wat steken in de aangename herinnering.