• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

De ruige jongens van Two Gallants komen tot rust

Op The Scenery of Farewell laten de heren van Two Gallants zich van hun intiemere kant horen, wat ze ook live doen tijdens enkele akoestische concerten. Aan het begin van de tournee speelden ze twee shows in België, tijdens Les Nuits Botanique en in het café van het Antwerpse muziekcentrum Trix. KindaMuzik sprak met zanger-gitarist Adam Stephens en drummer-zanger Tyson Vogel na deze allereerste optredens.

Tekst: Geertje Cools

Publicatiedatum: 04 juni 2007

Two Gallants is een opmerkelijke band. Jeugdvrienden Stephens en Vogel zijn nog prille twintigers, maar hun muziek klinkt veel rauwer en doorleefder dan hun leeftijd doet vermoeden. Dit duo maakt oer-Amerikaanse muziek, met elementen uit traditionele genres als countryblues en folk, die ze verwerken tot een heel eigen geluid. De teksten zijn erg literair en zijn gedrenkt in de sfeer van het Amerikaanse westen en het leven on the road. De wereld die ze oproepen, is bevolkt met door het leven getekende karakters. Ook bijbelse thema’s blijven niet onbesproken.

In afwachting van hun derde volwaardige album brengt Two Gallants een ep uit met daarop vijf akoestische nummers die ze vorig jaar schreven tijdens hun erg lange tournee. De twee heren speelden bijna tweehonderd explosieve shows, die vooral in het teken stonden van What the Toll Tells, hun zeer positief onthaalde tweede plaat. Momenteel toeren ze in Europa en de Verenigde Staten, maar deze keer gaat het er een stuk rustiger aan toe.

Valt het mee tot nu toe? Hebben jullie al eerder akoestische concerten gegeven? Stephens: “De eerste twee vielen heel goed mee. In Brussel moesten we er nog wat inkomen, zeker omdat we het niet gewoon zijn zo rustig te spelen voor een publiek. Maar in Antwerpen ging het heel goed en was het heel fijn. We hebben in het verleden al wel eens zo opgetreden, maar het is toch een nieuwe ervaring, die tot nu toe dus goed meevalt.”

Komen jullie nummers, niet alleen die van The Scenery of Farewell, zo tot stand? Stephens: “Ja, meestal wel. Ik schrijf de melodieën vaak akoestisch, maar het worden al snel elektrische versies. Dan zit er ook meer kracht achter. Ik schrijf de teksten, maar wend me al heel vroeg in het songschrijven tot Tyson. Ik geef de aanzet, maar eigenlijk maken we onze muziek met zijn tweeën.”

Kunnen jullie leven van jullie muziek? Of hebben jullie nog een job buiten Two Gallants? Stephens: “De groep is ons werk. Het voelt soms echt aan als een job, daar zorgt onze toermanager voor. Die zegt ons wat we moeten doen. Ik leef erg van dag tot dag en zie wel wat er te gebeuren staat wanneer ik wakker word.”

Vogel: “Onze manager stuurt ons op reis langs al die steden en concertzalen. Maar zolang er roomijs is backstage en zolang er lekker bier is, zoals hier in België, kan ik ermee leven.” Stephens: “Financieel redden we het nog niet helemaal met onze muziek. Tyson werkt voor de stedelijke overheid van San Francisco wanneer we thuis zijn en ik geef regelmatig bloed. In de Verenigde Staten word je daarvoor betaald en dan kom ik weer even rond.”

Deze keer hebben jullie Alissa Anderson, celliste bij Vetiver, meegebracht. Vogel: “Ja, op onze platen speelt Jackie Perez Gratz cello, maar zij kon niet mee. Alissa komt net als wij uit San Francisco, dus we kenden haar al. En zij kon wel mee. We kunnen goed opschieten met elkaar en dat is heel belangrijk wanneer je zo lang met elkaar optrekt. En ze is ook dol op roomijs.”

Is het materiaal voor jullie nieuwe album al klaar? Vogel: “De plaat is helemaal opgenomen en afgewerkt, net voor we naar Europa kwamen. We namen het album op in Hyde Street Studios in San Francisco met producer-technicus Alex Newport. Het is snel gebeurd, op drie weken waren we klaar. Waarschijnlijk zullen we er niets meer aan veranderen. We zijn best tevreden met het resultaat. In september verschijnt het album, net zoals het vorige op Saddle Creek.”

Maar tot dan: toeren, toeren, toeren. Stephens: “Onderweg zijn inspireert ons gelukkig ook wel om nieuwe dingen te schrijven, maar dan in die zin dat alle alledaagse situaties ons inspireren en in onze muziek sluipen. We zijn heel vaak op tournee en zullen waarschijnlijk nog de rest van onze jeugd en ons leven onderweg zijn om muziek te spelen.”

http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=15534
Meer Two Gallants op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/two-gallants