• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Het veelbewogen jaar van Two Gallants

Tyson Vogel en Adam Stephens hebben het gehad. De twee heren van Two Gallants hebben een bijzonder druk jaar achter de rug: ze brachten een ep en een album uit, lagen overhoop met de Amerikaanse justitie en speelden in zalen over de halve wereldbol. En dat breekt ze nu een beetje op. "We hebben die break echt even nodig, want we worden een beetje shaky."

Tekst: Bart Breman

Publicatiedatum: 14 januari 2008

"Het is een druk jaar geweest", knikt drummer Tyson Vogel. "De enige mogelijkheid om met beide benen op de grond te blijven is te focussen op het belangrijkste: het toeren en het muziek maken." Het is het lange wachten en voortdurende rondtrekken dat Vogel en Stephens dwars begint te zitten. Adam Stephens zucht eens. "Morgen gaan we naar Parijs, daarna zijn we vier dagen elders in Frankrijk en daarna gaan we verder naar Spanje en Zwitserland." Hij zucht nog eens bij het vooruitzicht. "Ja, ik ben wel toe aan een break..."

Houston
Een enerverend jaar was het zeker voor de twee jonge muzikanten en niet alleen op muzikaal gebied. Het jaar stond voor een groot deel in het teken van de nasleep van een incident in Houston, eind 2006. De band speelde een show toen er plotseling een agent het podium opstapte. De politie bleek een klacht over geluidsoverlast te hebben ontvangen en terwijl de band halverwege een nummer was liep de agent het podium op. Voordat ze wisten wat er aan de hand was, werden Stephens en Vogel op hardhandige wijze door de man tegen de grond gewerkt, omdat ze niet direct stopten met muziek maken. "Ik zou hem hebben geprovoceerd, maar dat is onzin. Ik wist gewoon niet wat er gebeurde", zegt Stephens.

Het geheel ontaardde in een vechtpartij, waarbij Stephens wist te vluchten en Vogel werd gearresteerd. Het aansnijden van het onderwerp doet de tot dan toe wat timide ogende Stephens opveren. Met ingehouden woede vertelt hij: "Het is een onopgeloste situatie, maar de aanklacht tegen Tyson is gelukkig komen te vervallen." Zeven maanden lang duurde het, voordat de zaak tegen de twee werd geseponeerd. Vooral dankzij de videobeelden van het voorval, die door een aanwezige werden gemaakt, kwamen alle aanklachten te vervallen.

"We hebben overwogen om stappen te ondernemen tegen de politie van Houston," zegt Stephens, "want we wilden iets doen om te zorgen dat het niet onder het tapijt zou worden geveegd." Uiteindelijk besloten ze echter om daar van af te zien. "Want er gaat veel geld inzitten en het zou waarschijnlijk toch op verlies uitdraaien. En daar komt bij dat dit in Houston gebeurde en wij in San Fransisco wonen en ook nog eens veel aan het toeren zijn. Dat alles maakt het erg moeilijk om door te zetten."

Commentaar
Het voorval zorgde voor veel publiciteit in de media en ook opvallende reacties op het internet. "Mensen die van niets wisten en er niet bij waren schreven op ons messageboard dat we gewoon moeten doen wat een agent zegt en dat het dus onze eigen schuld was", zegt Stephens met ingehouden woede. "Veel mensen in Amerika zien de politie als heilig en dat is zo'n domme kijk op de gang van zaken."

Steun voor de twee was er echter ook in grote mate. Amerika's grootste webmagazine, Pitchfork, deed verslag van het voorval. Het moet toch fijn zijn om in elk geval de media aan je kant te hebben, waar justitie het laat afweten? Tyson Vogel grijnst. "Ja, qua artikelen doen ze het beter dan op het gebied van recensies." De drummer doelt op de negatieve berichtgeving omtrent het doorbraakalbum What the Toll Tells en dan met name over het nummer 'Long Summer Day', een herbewerking van een oud Afro-Amerikaans lied.

In het nummer zingt Stephens vanuit het gezichtspunt van een zwarte slaaf. Ook Vogel raakt zichtbaar geagiteerd. "Ze hoorden Adam het woord nigger zingen en op basis daarvan hebben ze de hele cd geen kans gegeven", merkt hij op. "Men deed ons af als een stelletje racistische rednecks, terwijl dat wel het laatste is wat we zijn. Ze snapten het idee achter het lied gewoonweg niet."

Oude folk
Folk, blues en oude slavenliederen; de link met vroeger tijden is overduidelijk. Waar komt die fascinatie eigenlijk vandaan? "Het is een onderdeel van onze muziek, noem het onze stijl", zegt Vogel schamper. "We spelen gewoon wat we graag willen spelen." De vader van een vriendinnetje van Stephens zette hem op het spoor van de oude folk en bluesmuziek. "Hij zag dat ik genoeg had van veel moderne muziek en liet me naar oude platen luisteren."

In die muziek vond Stephens iets wat hij mist in de moderne muziek. "Het is de simpelheid en eerlijkheid. Mensen leken hun muziek meer te leven dan nu het geval is." Hij wil echter niet zeggen dat muzikanten van nu geen passie meer voor hun muziek hebben, "maar die mensen van vroeger, ze lijken dichter bij hun muziek te staan. Ze zongen over wat ze kenden en bij veel popmuziek van nu worden zaken beter afgeschilderd dan dat ze in werkelijkheid zijn."

"Wat je nu veel ziet," gaat Vogel verder, "is een bepaalde mythevorming om muzikanten heen, waar die mensen zelf in gaan geloven. Dan krijg je het prototype rock-'n-rollster, dan wordt iemand uit zijn context gehaald." Stephens besluit: "Er is een bepaalde reden waarom je muziek maakt en dat is naar mijn idee waarom die oude muziek zo authentiek is. Er zit iets doorleefds in, iets wat puur is. En dat maakt die muziek zo interessant: het wordt niet beter voorgedaan dan dat het in werkelijkheid is."

Dan valt Adam Stephens stil. Hij zucht nog eens. De werkelijkheid voor nu is dat hij samen met zijn kompaan Tyson Vogel nog een paar uur moet wachten voordat ze mogen optreden. En dan moeten ze morgen weer verder op reis, naar een volgende show. "Dit is vervelend. Maar straks als we op het podium staan is dat voorbij," zegt hij tot besluit, "want optreden is altijd leuk."

http://www.kindamuzik.net/interview/two-gallants/het-veelbewogen-jaar-van-two-gallants/16475/
Meer Two Gallants op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/two-gallants