Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een flinke stap voorwaarts na Bad Moon Rising uit 1985, is de lp EVOL uit '86. Het is het debuut van drummer Steve Shelley bij de band. Ook compositorisch en wat instrumentbeheersing betreft is de band vooruit gegaan. Door het gebruik van meer en meer songstructuren in hun muziek. Hiermee heeft de band een bijna perfecte balans gevonden tussen abstracte noise en toegankelijker popmelodieën. Van begin tot eind is EVOL een spannende, maar soms ongemakkelijke luisterervaring, als een droom die elk moment kan omslaan in een nachtmerrie.
Het dualisme van de muziek en de songteksten (positief/negatief, man/vrouw, licht/donker, goed/slecht) komt ook tot uiting in de plaattitel, EVOL als spiegel van 'LOVE'). Waar voorganger Bad Moon Rising uiteindelijk ontlaadt in het apocalyptische ‘Death Valley ‘69’, is EVOL opmerkelijk lichter van toon en is de uitkomst een stuk hoopvoller, als een licht aan het einde van de tunnel.
EVOL kent een fantastische productie en opbouw, waarbij songs naadloos in elkaar overgaan, dan wel ruw onderbroken worden, zoals in de chaotische wervelstorm van ‘In the Kingdom #19’. Hier klinkt binnen een chaotische muzikale omlijsting een aangrijpende gesproken tekst van Lee Renaldo over een auto-ongeluk. Kim Gordon doet in ‘Shadow of a Doubt’ boete van niet nader genoemde begane zonden, maar het is tegelijkertijd een nummer over onderdrukte lustgevoelens, waaruit evenwel angst voor het onderwerp ‘liefde’ spreekt.
De grens tussen liefde, haat, vrede en geweld is een dunne scheidslijn en Sonic Youth maakt dat op EVOL op indrukwekkende manier duidelijk, zonder daarbij geforceerd te klinken. ‘I see a green light’, klinkt het hoopvol in ‘Green Light’, maar de muziek is uitermate vervreemd, destructief bijna. Hetzelfde thema komt terug in ‘Marilyn Moore’, dat klinkt een avantgarde versie van ‘Nights in White Satin’, met een verveelde en wanhopig schreeuwende Thurston Moore.
De climax wordt bereikt in ‘Expressway to Your Skull’, dat uitmondt in één lange drone en nog altijd als dankbare afsluiter van optredens dient. Wie een vinylversie van de cd heeft, weet dat de naald in het vinyl blijft zitten middels een ‘locked groove’, waarbij de muziek als het ware eeuwig doorklinkt.
Muzikaal en tekstueel gaf Sonic Youth op EVOL als geen ander vorm aan het verkennen en verleggen van grenzen, waarbij ze tegelijkertijd een breder publiek aan zich wist te binden. EVOL is een overgangsplaat waar de band vorm, structuur en sterk songmateriaal met elkaar weet te combineren tot een spannende luisterervaring, die weinig tot niets aan kracht heeft ingeboet.
» Video: Sonic Youth - Shadows of Doubt [youtube]
http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=13453
Meer Sonic Youth op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sonic-youth
Deel dit artikel: