http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Solo | Solopeople

Het product van een getalenteerde singer-songwriter.
CD, Excelsior/V2

Tekst: Sander Tonino

Publicatiedatum: 30 mei 2000

In tegenstelling tot veel andere bandjes uit de stal van Excelsior heeft J Perkin, frontman van Solo, niet zo veel moeite met commercie. In tegendeel, hij heeft zich al lang en breed verenigd met het fenomeen. Niet alleen schrijft hij twee hits voor Birgit, hij begeeft zich in 2002 ook op glad ijs door samen met Big Brother bewoonster Cyrille onder de naam Double D een voetballied op te nemen voor het WK.

Solo tekent in 2004 een contract bij Excelsior, waarop zij het bejubelde debuut Songs ’n Sounds (2004) uitbrengen. Opvolger Solopeople staat nog meer dan het debuut bol van de uitstekende arrangementen met de subtiele begeleiding van toetsenist Simon Gitsels.

De weg naar het grote publiek ligt in het verschiet. De aanstekelijke eerste single ‘Come back to me’ valt geregeld op diverse radiostations te beluisteren en wordt niet voor niets paradeplaat op Radio 2. Alsof het nog niet genoeg is, sleept Solo in maart prompt een 3FM Award nominatie in de wacht.

Zoals de titel al doet vermoeden, is Solopeople vooral bedoeld voor en opgedragen aan mensen die een eenzaam bestaan leiden. Dit komt vooral tot uiting in drie tracks op het album. Zo is ‘Don’t Change’ opgedragen aan inspirator Morrissey. Op ‘Wonderboy, Wiseman, Prophet’ brengt Perkin een ode aan poppenspeler Jozef van de Berg. Het zijn beiden mensen wiens levens gekenmerkt wordt door een bewuste teruggetrokkenheid.

‘Come Back to Me’ is een onbetwiste parel en de potentiële hit ‘Everything Goes’ is mogelijk nog prachtiger. Het zijn die momenten waarop Perkin laat blijken een groot gevoel voor melodie te hebben; ‘…it all fades to grey, it gets blown away and finally lost in the past’. Ook de nieuw gekozen single ‘Over the Country’ herbergt die kwaliteit met de aanstekelijke achtergrondvocalen van Lydia Wever (Brown Feather Sparrow).

Solopeople ligt qua bitterheid en melancholie in het verlengde van zijn voorganger. Toch klinkt deze plaat completer. Songs ’n Sounds is nog echt het product van een getalenteerde singer-songwriter. Solopeople is meer een volwaardige popplaat geworden, waarop de songs van Perkin tot volle wasdom zijn gekomen.