Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
1. Bad Timing (07’07”)
“Everything is quiet”, luidt het aan het begin van deze vierde dEUS-plaat. Nauwelijks zeven minuten en minstens evenveel a-dem-be-ne-men-de momenten later, is deze beginselverklaring al tot schroot herleid. Gejaagd ritme, stelselmatig klimmend naar een oorverdovende climax. Alle twijfels kunnen onder tafel, dEUS is back!
Barman: “Het laatste nummer dat we hebben opgenomen en tevens een klein mirakel omdat het eigenlijk uit het niets kwam. Eén van mijn absolute favorieten wat de groep betreft en niet in het minst door die ‘old school dEUS-feel’ die er plots rondhing.”
2. 7 Days, 7 Weeks (03’53”)
Melodie helder als mineraal bronwater, geïmpregneerd met een kwikzilveren, mierzoet refrein in de traditie van ‘Nothing Really Ends’ en ‘Little Arithmetics’. “Here comes the sun smiling”, als Moeder Natuur het vertikt, brengt Tom Barman de zomer wel bij U op de schoot.
Barman: “De eerste single, die ik geschreven heb voor mijn zus. Het is een duwtje in de rug voor iedereen die een slechte periode doormaakt en toe is aan nieuwe uitdagingen.”
3. Stop-Start Nature (04’28”)
Maakt zowaar de in onbruik geraakte koebel terug hip. Gitaren, violen, synthetische bas en een batterij effecten voeren oorlog op leven en dood.
Barman: “Een typische dEUS-song in die zin dat het een echte studiotrack is, inclusief de details die laag per laag werden toegevoegd. De elektronische baslijn is dan weer een duidelijke Magnus-invloed. It’s going to be a live killer!”
4. If You Don’t Get What You Want (03’49”)
Vorig jaar helaas vereeuwigd als de minst trefzekere dEUS-single die ons ooit ter ore kwam, maar gelukkig op retraite gestuurd en er opnieuw in de mix gegooid. Resultaat: krachtiger, vitaler en een pak minder belegen. Een pluim op de hoed van sound engineer Michel Dierickx.
Barman: “Hoewel de originele versie lang niet slecht was, ben ik véél gelukkiger met de nieuwe mix. Deze bezit gewoon een pak meer punch en sluit perfect aan bij hoe we het nummer live brengen.”
5. What We Talk About (When We Talk About Love) (04’48”)
Genoemd naar de gelijknamige bestseller van Raymond Carver. Hypnotische song (die pulserende bas! dat adequate parlando!) drijvend op een bezwerende beat die overduidelijk de stempel van CJ Bolland draagt. The best of both worlds – dEUS en Magnus – naadloos en ingenieus aan elkaar gekoppeld.
Barman: “Een goeie ouwerwetse Velvet Underground-vibe annex de gitaar-feedbacks die CJ erin verweven heeft. Vorig jaar al één van de favorieten tijdens onze live-concerten, hoewel vrijwel niemand het nummer reeds kende.”
6. Include Me Out (05’02”)
Op elke plaat probeert Tom Barman de formules van het ‘perfecte popnummer’ bij te schaven. De singer-songwriter heeft het begrip ‘schoonheid’ inmiddels als een volleerd kunstenaar naar zijn hand gezet, dus lijkt het slechts een kwestie van tijd vooraleer hij Aphrodite definitief mee naar huis mag nemen. Bij voorkeur op een bedje van wollige stijkers!
Barman: “Heel soft, met Guy Van Nueten op piano. Eén van mijn persoonlijke favorieten, geschreven in een moeilijke periode, maar waar ik achteraf erg trots op ben.”
7. Pocket Revolution (06’01”)
Ingetogen intro, strijkers die crescendo gaan en een in alle hevigheid losbarstend refrein waarin de soul als parelend zweet van je speakers druipt. Warmer en organischer klonk de band zelden.
Barman: “Een song waarin de grote gevoelens en emoties centraal staan, aangezwengeld door het vrouwenkoortje van Radio Candip. Heel eerlijke, beetje gemene tekst … ook naar mezelf toe (lacht).”
8. Nightshopping (04’03”)
Potentiële single. Ontsporende gitaren en een lading effectpedalen op maat geknipt voor een stomende, zwoele zomernacht waar de teenage kicks zich als jeugdpuistjes boven elkaar verdringen en een eclatante aha-erlebnis inluiden.
Barman: “De eerste song ooit die op één enkele riff gebaseerd is. Eéntje dat live echt gaat rocken en uitermate geschikt is om net na ‘Fell of the Floor, Man’ te spelen. Heel funky, op onze manier, welteverstaan!”
9. Cold Sun of Circumstance (05’44”)
Moddervette rocksong die slaand en zalvend de degens kruist met een dozijn op hol geslagen demonen. Mauro Pawlowski beloofde in een nog niet zo ver verleden dat zijn co-operatie met dEUS ‘vuurwerk’ zou geven. Wél, hij heeft woord gehouden.
Barman: “Was aanvankelijk voorzien als opener van de plaat. Een soort intentieverklaring aan de tien geboden van de rock-‘n-roll. “The cold sun of circumstance comes down and denies everything that is good in life.” Iedereen is uiteraard vrij om het op zijn of haar manier te interpreteren.”
10. The Real Sugar (03’58”)
Très laidback, uitstekend gezongen en alweer een song waarbij het heerlijk wegdromen is. Niemand minder dan JJ Cale lijkt Barman hier sporadisch in het gezichtsveld te houden, terwijl die op zijn beurt met raffinement een sonore voice-over neerzet.
Barman: “Een tribute aan Mark Sandman, niet omwille van de tekst, maar als song in zijn geheel en hoe die geconstrueerd is. Zeer eenvoudig, zeer melodisch en uitermate geschikt voor een festivalpubliek om tien na elf.”
11. Sun Ra (06’43”)
Vintage dEUS: loeiende gitaren die zich in allerlei haarspeldbochten wringen, drums die als mokerslagen het vuur aan de lont steken en uitmonden in een chaotische finale waar alle conventies zonder verpinken overboord gegooid worden.
Barman: “Een rollercoaster van een rocker! Geschreven door de vorige line-up en met Stef terug aan boord. Het gaat over in je bed kruipen en wakker gehouden worden door een trein die met rotvaart allerlei gedachten en vraagstukken in je hoofd ramt.”
12. Nothing Really Ends (05’35”)
Deze licht herwerkte versie moet vooral de buitenlandse fanschare plezieren en aangezien uitzonderlijke kwaliteit geen houdbaarheidsdatum heeft noch grensgebonden is, kunnen we werkelijk geen enkele plausibele reden verzinnen waarom dat niét zou lukken.
Barman: “Welbekend voor de fans, maar niet voor allen, omdat het nummer slechts in een vijftal landen uitgebracht werd. Dat is één van de redenen waarom we het opgevist hebben voor deze plaat, maar het past ook perfect in het geheel en is ideaal om ze mee af te sluiten.”
De recensie van Pocket Revolution vindt u eind volgende week uiteraard op Kindamuzik
Het volledige interview met de dEUS-frontman kunt u bekijken op www.deus.be, waar u tevens terecht kunt voor alle laatste nieuwtjes, concertinfo, etcetera...
Pocket Revolution verschijnt bij Universal, en in de rest van Europa op V2. De single ‘7 Days, 7 Weeks’ (aangevuld met twee albumtracks) is sinds kort te koop via iTunes en uiteraard in de betere platenwinkels (inclusief de b-kantjes ‘Wheels’ en ‘Meeting You’).
http://www.kindamuzik.net/artikel.php?id=10392
Meer dEUS op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/deus
Deel dit artikel: