• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

Soulwax: een albumoverzicht

Eind juni zitten in een geluidsstudio in hartje Hilversum een groepje Nederlandse popjournalisten te luisteren naar het derde album van Soulwax. Voor de pers is er slechts een luistersessie; recensie-exemplaren worden niet verstrekt. Kennelijk is de band uit Gent dermate groot geworden dat er geen risico wordt genomen. Voor verschijningsdatum 23 augustus mag beslist niks van Any Minute Now op het internet verschenen zijn. Hoe is het zover gekomen?

Tekst: Jurgen Tiekstra

Publicatiedatum: 02 juli 2004

In 1996 verschijnt het debuut van Soulwax: Leave the Story Untold. Het door Chris Goss geproduceerde album is de meest conventionele van de drie die zullen verschijnen. Het drijft voor een groot deel op de hardrockriffs en slide-gitaarpartijen van David Dewaele. Het Amerikaanse rockidioom wordt van harte overgenomen. De band klinkt geïnspireerd en technisch bekwaam. Al voorzichtig is de veelzijdigheid van Stephen en David Deweale, de twee centrale leden in de band, te horen. Leave the Story Untold bevat grotendeels stugge rock zoals in 'Reruns (Daisy Duke)', maar ook groots opgezette pianopop in 'Great Continental Suicide Note', het melodisch hoogstaande en akoestische 'Tales of a Dead Scene' en een verrassend klein pareltje als 'Spending the Afternoon in a Slowly Revolvin' Door'.

Much Against Everyone's Advice, in 1999, is echter een hele andere zaak. Dit is direct te horen aan de drumcomputer waarmee het album van start gaat. Opener 'Conversation Intercom' laat het nog prille huwelijk tussen rock en elektronica horen, dat voor het nieuwe Soulwax typerend zal blijken te zijn. Over de drumcomputer komt een rinkelende slidegitaar, echte drums worden toegevoegd en Stephen Dewaele zingt afgepast en 'cool'. Over het gehele album zijn de composities wendbaarder en vooral urgenter dan op het debuut. Soulwax heeft zijn ware vorm gevonden in oprechte popmuziek. Er wordt niet meer geleund op instrumentbeheersing, maar op sterke melodieën en inventieve arrangementen. De Vlaamse band weet nog meer dan op de voorganger te verrassen met afwisselend songmateriaal. Bovendien levert de bonus-cd sterke alternatieve versies van 'Conversation Intercom', 'Saturday', 'Overweight Karate Kid' en een aangename cover van het belegen 'Wouldn't It Be Good' op. Ook worden even makkelijk de Backstreet Boys muzikaal ingevoegd.

Want daar hebben de Dewaele broers geen moeite mee: het vermengen van alle gradaties popmuziek. Waar vele muzikanten zich schamen voor het feit vroeger veel geluisterd te hebben naar Michael Jackson, creëren zij een versie van 'Saturday' waarin vlekkeloos 'Beat It' wordt geïncorporeerd. Ze weten er een geloofwaardig artistiek product van te maken. Het deejayen eist na het succes van Much Against Everyone's Advice veel tijd op. Het haast postmoderne vermengen van het klassieke geluid van bands als Velvet Underground en The Stooges met bubblegumpop van onder andere Destiny's Child levert in 2002 onder de artiestennaam 2 Many DJ's het goedverkopende As Heard on Radio Soulwax Pt. 2 op. De broers verdienen weinig met het album, maar tezamen met de cluboptredens zorgt het ervoor dat de ster van de broers verder rijst en bovenal over een breder terrein schijnt. Onder meer in Engeland worden de verrichtingen van de broers hoog gewaardeerd.

Lang wachten, vijf jaar, is het hierdoor op het derde Soulwax-album. Op Any Minute Now zijn de scheidingswanden opgeheven. Onderscheid tussen 2 Many DJ's en Soulwax valt moeilijk nog te maken. Er is met het album, geproduceerd door Flood, namelijk geen rockplaat gemaakt. Viel eerder de weegschaal uit in het nadeel van de elektronica, hier wordt de stand nagenoeg gelijk getrokken. De electroclash van 2 Many DJ's is naar Soulwax over geheveld. Stephens melodieën verzuipen in een orkaan van stampende beats en gitaarmuren. Bombast voert de boventoon in nummers als opener 'E-talking' en titelnummer 'Any Minute Now'. Vrijwel alleen in het bedaarde buitenbeentje 'A Ballad to Forget' geeft Stephen Dewaele zichzelf de kans om de typische Soulwax-melodieën te laten horen. Vlak hierna komt echter alweer 'NY Excuse'. Het meest pure geval van electropop op het album. Het nummer was op verschillende plaatsen al eerder te horen en werd als vanzelfsprekend als niet exemplarisch voor het geheel beschouwd. Het past echter onverwacht goed bij de rest van het album. Honderd procent elektronica is hier aan de hand. Geholpen door het gekrijs van Nancy Whang (LCD Soundsystem) wordt er naar een opwindende climax toegewerkt.

Any Minute Now levert op momenten herinneringen op aan de experimenten van Radiohead (Kid A en Amnesiac). 'Please Don't Be Yourself' klinkt op het eerste gehoor als een catchy versie van 'Myxomatosis' van Radioheads laatste album. Een belangrijk verschil is dat de Britse band tevens de spastische danspassen van Thom Yorke oproept, terwijl Soulwax het beeld van hippe yuppen op de dansvloer van een trendy disco voor het geestesoog laat verschijnen. Soulwax is in acht jaar tijd veranderd van een traditionele gitaarband in een opgefokte versie van Zoot Woman.

De derde cd van de Gentse band heeft niks van doen met de toegankelijkheid van Much Against Everyone's Advice. De opnieuw getoonde experimenteerdrift is bewonderenswaardig. Of het nieuwe materiaal weer zo sterk is, zal niet eerder dan na een handvol draaibeurten duidelijk worden. Op 2 augustus komt het titelnummer als eerste single uit.

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/soulwax/soulwax-een-albumoverzicht/6520/
Meer Soulwax op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/soulwax