• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Crossing Border 2006: 7even keer de grens over

The Veils, The Futureheads, TV on the Radio, Joan As Police Woman en Razorlight zijn de bekende acts die dit jaar een optreden verzorgen op Crossing border, dat van 15 tot en met 18 november plaatsvindt in Den Haag. Ook zijn er zoals ieder jaar acts te zien en horen die de grenzen van bepaalde kunstdisciplines overschrijden. Letterlijk Crossing Border, KindaMuzik introduceert daarom 7even acts die verder gaan dan muziek alleen.

Tekst: Maurice Dielemans, Han Orsel en Mischa Verheijden

Publicatiedatum: 26 oktober 2006

RICK MOODY: maker van prachtige pop en romanschrijver
De Wingdale Community Singers zijn de belichaming van het idee achter Crossing Border. De Singers maken prachtige pop, maar hebben ook schrijver Rick Moody in hun midden. Moody is een gevierd romanschrijver die verantwoordelijk is voor het boek waarop de film The Ice Storm is gebaseerd. Moody is ook op het festival om uit zijn boeken voor te lezen.
Naast Moody treffen we in de Wingdale Community Singers ook nog David Grubbs en Hannah Marcus aan. De eerste maakte naam in bands als Bastro en Gastr del Sol en bracht mooi solowerk uit. De laatste bracht vier cd’s met melancholieke pop uit. Ze kwamen elkaar tegen in New York en besloten samen een cd te maken. De songs op die plaat gaan over typische onderwerpen uit de grote stad, muzikaal komt hun inspiratie uit folk, country en americana. We zijn benieuwd wat de Wingdale Community Singers live gaan neerzetten.
Zaterdag 18 november, Stage 2, 22:.45 - 23:45 uur

DE KIFT: sample van muziek, literatuur, poëzie en theater
Het Zaanse muziekcollectief De Kift presenteert tijdens Crossing Border zijn zevende album, dat zoals altijd niet verpakt is in een gewoon cd-doosje, maar in een prachtig vormgegeven grafisch ontwerp. Het album, dat alleen vanwege de titel 7 al niet in deze rubriek mag ontbreken, is de meest toegankelijke plaat in de historie van de groep. Een aanstekelijke plaat om te draaien en nog eens te draaien. Het is het verslag van een rusteloze reis, maar tegelijk een verkwikkende wandeling. Met stof, dans en weemoed. Met toevallige ontmoetingen in donkere krochten en muzikale vergezichten. De omzwervingen voeren langs drie eeuwen poëzie. Heldere, boerse, absurde, groteske, tedere en melancholieke gedichten van een keur aan dichters. Kortom, De Kift samplet muziek, literatuur, poëzie en theater tot een totaalspektakel. Ga dat zien, horen en beleven!
Vrijdag 17 november, The Shelter, 20:00 – 21:00 uur

WILLY VLAUTIN Zanger, tekstschrijver en romanschrijver
Richmond Fontaine heeft zich de afgelopen jaren flink ontwikkeld. In de jaren negentig is de band van Willy Vlautin nog een stevige gitaarband. Maar langzamerhand komt er steeds meer nadruk te liggen op de vocalen en dus ook op de teksten van Willy Vlautin. Vlautin is opgegroeid in de casinostad Reno en zijn teksten spelen zich dan ook vaak af in steden en dorpen waar het leven draait om het casino.
Zijn songs worden bevolkt door mensen aan de onderkant van het leven. Mensen zonder vaste baan, maar met een alcoholverslaving. Mensen die hun geluk in het casino beproeven.
Winnemucca zou je een conceptalbum kunnen noemen over zo’n casinostadje en op latere albums diept de band dit thema verder uit. Voor Willy Vlautin is het een kleine stap van songschrijver naar romanschrijver. Dit jaar komt dan ook zijn eerste boek The Motel Life uit. Vlautin zal met zijn band op het festival spelen, maar er ook uit zijn boek voorlezen.
Zaterdag 18 november, Stage 2, 19:45 - 20:45 uur

THE TRACHTENBURG FAMILY: een band, een kostuummaker en een diaprojector
The Trachtenburg Family is een van de bands die je echt niet mag missen. Vader Jason schrijft de songs en zingt, moeder Tina Piña maakt de kostuums en zorgt voor de dia’s en hun 12-jarige dochter Rachel Piña drumt als een jonge Meg White.
Ja, je leest het goed: Tina Piña zorgt voor de dia’s. De familie schuimt rommelmarkten af en koopt collecties met dia’s op. Die dia’s worden tijdens de shows achter het drietal geprojecteerd. Bovendien haalt Jason de inspiratie ook uit die dia’s. Zo ontstaan prachtige songs als ‘Fondue Friends in Switzerland’ en ‘Mountain Trip to Japan, 1959’.Muzikaal doet het zo af en toe aan They Might be Giants denken, visueel is het één groot feest met veel theater. Niet te missen!
Vrijdag 17 november, Stage 2, 21:15 - 22:00 uur

MELLE DE BOER: countryzanger, tekenaar en koelkastencollecteur
Melle is Melle de Boer van de Haagse groep Smutfish, waarmee hij als zanger en gitarist aantrekkelijke en behoorlijk ingetogen sluimercountry voor de late uurtjes maakt. Maar Melle, die ruim tien jaar geleden aan de Kunstacademie afstudeerde, blijkt een ware creatieve duizendpoot in al zijn eenvoud.
Niet alleen verwerkt hij de melancholie van het dagelijkse leven in vaak originele songteksten en tekeningen, ook houdt hij een fascinerend weblog bij waarop allerlei verschillende plaatjes van koelkasten(!) in allerlei vormen zijn te bezichtigen. Voor Crossing Border componeert hij ook nog eens een speciaal liedje in het kader van Multimediale Mythen, geïnspireerd op een Zuid-Hollandse mythe.
Woensdag 15 november

PFAFF: bassist en woordkunstenaar
Seedling bestaat al een tijdje niet meer, maar voormalig bassist Bas Jacobs, alias Pfaff, is hoe dan ook actiever dan ooit. Als er iemand niet mag ontbreken op het festival waar muziek en literatuur nader tot elkaar komen, dan is hij het wel.
In 2004 debuteerde de Amsterdamse muzikant met de voortreffelijke dichtbundel Bleek. Bovendien is hij de man achter het label That Dam! en het tijdschrift That Dam! Magazine. De optredens van Pfaff zijn meestal een mengeling van intieme liedjes op de gitaar en gesproken woorden. Kortom: Pfaff is de ideale Crossing Borderartiest!
Dinsdag 16 november, Cuatro, 19:00 - 19:20 uur

JEFFREY LEWIS: striptekenaar en simplistische folkzanger
We zijn hem echt niet vergeten: die wat onzekere, maar absoluut grappige zanger uit New York. Jaren geleden speelde hij wat simplistische folksongs in het voorprogramma van The Moldy Peaches. Hij zong toen 'The Chelsea Hotel Sex Song', terwijl hij door een groot stripboek bladerde. Het publiek lag in een deuk.
Jeffrey Lewis, die nog bij zijn ouders in New York woont, is bovendien een begenadigd striptekenaar. Het ligt dan ook voor de hand om Lewis te beschouwen als een kruising tussen Harvey Pekar, de tekenaar van American Splendor, en Daniel Johnston, al is Lewis niet zo kierewiet. Hoewel er altijd een bepaalde tragedie schuilgaat in ‘zijn songteksten, waarin hij vertelt over alledaagse belevenissen als acidtrips en gevechten met zombies, werkt een optreden van Lewis niet zelden op de lachspieren. Lach mee op Crossing Border!
Woensdag 15 november

Foto De Kift: Erik Christenhusz

Deel dit artikel:

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/crossing-border/crossing-border-2006-7even-keer-de-grens-over/14262/
Meer Crossing Border Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/crossing-border