http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Timesbold

Uniek kampvuursfeertje.
10 maart 2003, Cactus Club, Brugge (BE)

Tekst: Dieter Craeye

Publicatiedatum: 23 maart 2003

We schrijven 14 april 2002, AB, Brussel. Na de twee uur durende demonstratie van Lambchop in de Grote Zaal, resten er slechts twee mogelijkheden: napraten over het concert met een fris pilsje in de hand, of mezelf een verdieping hoger stuwen richting Club, waar het – tot dan toe – volstrekt onbekende Timesbold geprogrammeerd staat. Ik opteer voor het laatste. Bijna dag op dag één jaar later heb ik me die beslissing nog geen moment beklaagd. Timesbold speelde toen een uiterst genietbaar concert en sindsdien haalt hun titelloze debuut nog steeds wekelijks onze cd-lader. De ingetogen pracht van Timesbold was ook de programmator van de Brugse Cactus Club niet ontgaan, want hij gaf de band uit Brooklyn, New York, een plaats op de concertkalender. Dat de meesterlijke debuut-cd van Timesbold één van de best bewaarde geheimen van het afgelopen muziekjaar is, werd ook duidelijk bij het betreden van de zaal. Aanschuiven was compleet uit den boze en je kon gerust de dagelijkse gymoefeningen praktiseren zonder daar iemand mee lastig te vallen. Kortom, de publieke opkomst was vrij mager, Timesbold verdiende beter! Ach, artiesten als Songs: Ohia en Smog scoren nu eenmaal een stuk hoger qua credibility.

Het concert in Brugge was het tweede en alweer laatste van een kortstondige Belgische tour, eerder deze week stond Timesbold ook al in ’t Stuk in Leuven, de thuisbasis van Zeal Records, platenfirma van de groep. Net als twaalf maanden terug viel vooral de guitigheid van de bandleden op. Zanger Jason Meritt aka Whip en diens rechterhand Max Lichtenstein – mede-producer van Mercury Rev’s All Is Dream keuvelen er lustig op los en kijken niet op een kwinkslag meer of minder. Een erg gemoedelijk sfeertje dus, waarin natuurlijk de melancholische, herfstige songs van Timesbold centraal staan. Wie de plaat in huis heeft, verwarmt zich dan ook aan uitstekende werkstukken als ‘Gin I Win’, ‘ee Cummings’ en het wondermooie ‘Van Gogh’. Meritt’s stem zal dan wel nooit een schoonheidsprijs wegkapen, de toevoer van oprechte en bloedeerlijke emoties maakt veel goed.

De veelgelaagde sound van Timesbold is even authentiek als fascinerend, het podium kan het gewicht van de talrijke instrumenten (banjo, pijporgel, zelfs mellotron en theremin duiken op in de sound) dan ook ternauwernood weerstaan. Je kunt ze zo gek niet bedenken of ze duiken op in de songs van Timesbold. Het is echter vooral de ‘zingende zaag’ die eenieders verbeelding tart, een verbijsterend effect waarmee we vertrouwd zijn sinds Mercury Rev’s onvergetelijke passage vorig jaar in Paradiso. Naast de oude nummers bestaat de helft van de playlist uit nieuw materiaal, dat moet dienen voor de nog dit jaar te verschijnen opvolger van Timesbold. Als we één van de muzikanten mogen geloven, wordt het zelfs een dubbelaar. Dat het tegenwoordig ‘bon ton’ is om ‘oude’ helden te eren, is ook de gemoedelijke jongens van Timesbold niet ontgaan. De Amerikanen opteren voor Bob Dylan en plukken spontaan ‘Master Of War’ uit diens imposante repertoire, een zet die op veel goedkeuring kan rekenen. Het verzoek om ook Leonard Cohen te coveren wordt vriendelijk, doch kordaat afgewimpeld.

Na een uurtje houdt Timesbold het voor bekeken, al is dat zonder het publiek gerekend. Dertig minuten later staat de band dan ook nog steeds op het podium, de teller van de bisronde staat reeds op drie, een uniek kampvuursfeertje kan nog net afgewend worden. De zwaarmoedige songs worden bij Timesbold perfect van repliek gediend door een gezonde dosis humor, die ervoor zorgt dat hun concerten nooit gaan vervelen. Deze band moet je dan ook aan het werk zien in een oergezellig, piepklein zaaltje. Wat mij betreft mag dit geheim dan ook nog lang bewaard blijven. Timesbold mag dus nog vaak terugkomen, bij voorkeur in onze slaapkamer … de kaarsen staan klaar!