Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
WIE?
Achter Los Halos schuilt één man, de mysterieuze Mr. Samezvous. Althans, dat was de bijnaam die hij voor zichzelf gebruikte, nu is het weer gewoon Eli Wenger. Maar hij prefereert de bandnaam omdat dat hem in staat stelt om zo veel mogelijk verschillende soorten muziek te maken. Met zijn echte naam wordt er volgens hem te gauw het etiket van een singer-songwriter op hem geplakt.
De dertigjarige Wenger woont in een voorstadje van Philadelphia, waar hij een lerarenopleiding volgt. Om de rekeningen te betalen staat hij ook achter de bar, want zijn muziek kost hem alleen maar geld. Zo’n beetje alles gaat op aan de studio die hij in zijn huis heeft gebouwd. Daar heeft hij drie albums gemaakt die uitgebracht zijn door Loveless Records uit Seattle, de enige stad waar hij een beetje bekendheid geniet. “Dat zuigt wel, aangezien ik er vijfduizend kilometer vandaan woon.”
WAT DOEN ZE?
Los Halos maakt prachtige, maar toch ook weinig verrassende indie. Een kruising tussen grootheden uit het genre als Grandaddy, Neutral Milk Hotel, Yo La Tengo en Sparklehorse. Eli is het daar niet mee eens: “Daarvan luister ik alleen soms naar Yo La Tengo. Mijn invloeden liggen meer bij Bob Dylan, The Grateful Dead en The Cure. Maar misschien dat die bands daar ook veel naar geluisterd hebben? Daarbij ben ik niet erg thuis in die indiescene. De meeste ‘indie’ is net zo saai, voorspelbaar, gemaakt en gemakzuchtig als ‘commerciële’ muziek. Ik haat muziek die onecht is in al zijn soorten.”
Vandaar dat Eli er alles aan doet om zijn muziek zo puur mogelijk te laten klinken. Iets wat volgens hemzelf het best gelukt is op zijn tweede album For Ramona. “Alle nummers ademen dezelfde sfeer. Het is echt een geheel en erg zalvend.” Over het door KindaMuzik bejubelde Leaving VA. is hij opvallend genoeg minder te spreken. “Het is een geheel ander album geworden dan ik voor ogen had. Zes maanden lang heb ik elke nacht van twee tot zeven opnames gemaakt. Overdag moest ik naar college en ’s avonds werken, daarna aan de studie en dan uiteindelijk opnemen. Ik had geen verwarming en ik voelde me gedurende het hele proces ontzettend kut. In het begin vond ik de nummers echt goed, maar er staan er een paar op die er niet bij passen, en het hele album is nu iets lelijks geworden. Het heeft niet het gevoel dat het zou moeten hebben. Maar goed, we leren van onze fouten. Over het volgende album ben ik erg opgewonden, haha.”
WAT MAAKT ZE ZO GOED?
Als je van shoegazer-achtige geluiden houdt, maar wel verpakt als liedjes, dan moet je het titelloze debuut horen. Wil je akoestische, bezwerende nummers tot je laten komen, dan is For Ramona het album voor jou. Of is een moderne variant van indie meer je ding, dan biedt Leaving VA. uitkomst. Los Halos toont telkens een ander, maar even genietbaar gezicht. Terugkerend motief zijn echter de meditatieve teksten. Eli herhaalt woorden en zinnen op een bezwerende manier. “Ik hou van de manier waarop dezelfde woorden of geluiden, afhankelijk van de context, zo veel verschillende betekenissen kunnen hebben. Ik ben iemand van context. Context is alles! Alleen, op de vorige cd heb ik dat misschien iets te veel gedaan, waardoor het soms vervelend kan worden.”
EN DE TOEKOMST?
Eli blijft gewoon doorgaan met opnemen en albums uitbrengen. Hij heeft al vijf onuitgebrachte albums liggen die hij via zijn eigen site verkoopt en in 2005 komt het nieuwe album op Loveless uit. Toeren doet hij niet zoveel, omdat hij het ook druk heeft met school, werk en het afbetalen van schulden. Een komst naar Europa wordt nog moeilijker, aangezien de man last heeft van vliegangst. “Ik ben er nu voor onder behandeling bij een hypnotherapeut. Kon iemand me maar knock-out slaan met een hamer, in het vliegtuig gooien en wakker maken na de landing.”
Lees hier de recensie van Leaving VA.
http://www.kindamuzik.net/toekomstmuziek/los-halos/next-big-thing-los-halos/8051/
Meer Los Halos op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/los-halos
Deel dit artikel: