Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Platenmaatschappij Rought Trade kon zich geen goedkopere manier van promotie wensen voor het titelloze tweede Libertines album; wel een gezondere (lees: minder dodelijke). Zanger/gitarist Pete Doherty werd onderwerp van gesprek in zowel nationale als internationale pers vanwege zijn verslaving, afkickpogingen en ruzies met collega zanger/gitarist Carl Barât. Eindigde voorganger Up the Bracket in 2002 al bij menigeen in het eindejaarslijstjes, The Libertines zal bij velen die lijstjes aanvoeren.
Wederom geproduceerd door the Clash’ Mick Jones, staat ook dit album bol van de britpopgarage-klassiekers. Achtereenvolgens zijn ‘Can’t Stand Me Now’, ‘The Man Who Would Be King’, ‘Music When the Lights Go Out’, ‘The Ha Ha Wall’, ‘What Katie Did’, ‘Tomblands’, ‘The Saga’, ‘Road to Ruin’ en ‘What Became of the Likely Lads’, liedjes waarmee Doherty en Barât zich kwalificeren in het lijstje van de GROTEN; Lennon, McCartney, Dylan en Cobain in hun hoogtijdagen. Simpele liedjes die in het verlengde liggen van het materiaal van Up the Bracket, maar de heren weten dit maal de luisteraar mee te sleuren door op onverbloemde, maar dikwijls humoristische wijze alle persoonlijke problemen aan de kaak te stellen. Zo wordt the Libertines plots een hele intieme gebeurtenis om naar te luisteren. Er staat geen slecht nummer op deze plaat. Oké, misschien was het verstandig geweest om ‘Don’t Be Shy’ op een moment op te nemen wanneer Doherty wat soberder was geweest, maar ook dit nummer heeft zijn charmes. Nu is het maar te hopen dat Doherty zichzelf niet vereeuwigd door zo snel mogelijk de pijp uit te gaan. En nu als de sodemieter naar de platenboer om dit meesterwerk in huis te halen.
http://www.kindamuzik.net/rock/article.shtml?id=7062
Meer The Libertines op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-libertines
Deel dit artikel: