Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Naar eigen zeggen werden de drie heren van Electric Puha voor Sisters in Paradise geïnspireerd door de wijk waarin zij wonen en zijn bewoners: de rosse buurt van Utrecht. Getuige daarvan is onder andere de hoes van dit debuutalbum, die bestaat uit een fragment van een poster aan de muur nabij de werkplek van de dames van plezier, een "hommage aan de vrouwen die aan het werk zijn vlakbij de plaats waar de muziek gemaakt wordt".
De muziek op Sisters in Paradise is zo jachtig en veelzijdig als de verhalen die bij een rosse buurt horen. Een bijna ondefinieerbaar allegaartje (en dat is bedoeld als compliment) van hiphop, electro, jazz, funk, dub, house en Madchester komt je tegemoet zodra je op play drukt, wat overigens ook al het geval was op het onofficiële (want een veredelde demo) debuut Metropolis uit 2001 (» zie recensie). Zelfs als het trio (oorspronkelijk afkomstig uit Engeland en Nieuw-Zeeland) wat gas terug neemt, zoals in het lome 'U-Town City', is er een zindering waar te nemen die je alleen voelt tijdens hectische nachten vol alcohol en andere genotsmiddelen. In 'Sound Easy' komt Manchester even om de hoek kijken, zeker ook als MC Kowalski zijn kreten en zinnetjes op zijn Shaun Ryders begint uit te stoten. Verder horen we Stone Roses in 'Loose (From Your Bassline)' en 'It's Alright' en wordt afgesloten met echo's uit de jaren tachtig op 'Stomper'.
Uit al deze referenties zou je kunnen afleiden dat het geluid nogal retro is, maar dat is zeker niet het geval. Electric Puha klinken volstrekt eigen, en dat is al een hele prestatie tegenwoordig. Als dan de nummers ook nog lekker in het gehoor liggen kunnen we concluderen dat Sisters in Paradise een pure Rivella-plaat is geworden: een beetje vreemd, maar wel lekker.
Beluister het album op de Beluga website
http://www.kindamuzik.net/reviews/article.shtml?id=5702
Meer Electric Puha op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/electric-puha
Deel dit artikel: