Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nick Smith, de man achter Cheese Detective Agency, vertelde Simon Sixsmith welke apparaten hij het beste aan kon schaffen en hoe ermee om te gaan. "Op samples gebaseerde muziek begon toen pas echt goed te worden, met Wall Of Sound dat toen opkwam en zo. Ik had zelf een hoop ideeën maar had niet de mogelijkheid die om te zetten in nummers, gewoon omdat ik geen muzikant ben."
Het is het verhaal van duizenden producers, en het is het verhaal van het ontstaan van de house en andere elektronische dansmuziek in de jaren tachtig. "Als er geen computers waren geweest," beaamt Stevie D, "was er ook geen Electric Puha geweest." "Je merkt het ook als je naar onze eerste tracks luistert," gaat Simon verder. "Die waren héél lang en héél dubby. (lachend) Het lijkt heel diep maar we zaten gewoon te spelen, en als dan iets goed klonk lieten we de track gewoon doorlopen omdat we zo trots waren. Als er muzikanten, 'echte' muzikanten, bij ons in de studio komen en commentaar geven op de apparatuur, of over onze muziek praten, en ze beginnen met technische termen te strooien staan we er altijd een beetje voor lul bij, want we hebben geen idee waar ze het over hebben."
Toen de demo-cd Metropolis uitkwam was al duidelijk dat Electric Puha het niet alleen op muziek zou houden. De eerste track van de demo was al eens gebruikt voor de themamuziek van het VPRO-programma 7 Dagen, en het trio was ook al onderdeel van Puha Hu$tlers, waarin DJ's, VJ's, producers, filmmakers en grafisch ontwerpers met elkaar samenwerken. Een van de regelmatig terugkerende avonden die het collectief organiseert is Puha TV in Ekko, waarbij Electric Puha achter de draaitafels plaatsneemt en video-artiesten als Zinder voor de visuals zorgen.
"Utrecht is momenteel een paradijs voor creatieve mensen. Er zijn heel veel jonge kunstenaars, muzikanten, heel inspirerend. Ons eerste optreden was in 1999, en de jongens van Zinder hebben toen speciaal voor de gelegenheid een VJ-tool ontwikkeld, V-Gun, waarmee ze de visuals volledig op de muziek kunnen afstemmen en vice versa," vertelt Simon. "Het is echt een geweldig programma, en toen Pete Tong (een Britse top-DJ - DR) het een keer zag was hij er helemaal wild over. Het is wel vergelijkbaar met wat Eboman doet, alleen improviseren wij veel meer. Zo'n Puha TV-avond is gewoon avondvullend, dat duurt zes uur, en we zijn constant in de weer, het is niet 'zo maar' wat plaatjes draaien en wat leuke beelden erbij. Live spelen doen we heel zelden, bij het draaien gebruiken we wel een sampler en effecten, maar echt met een band... Het is zó verschrikkelijk veel werk, je moet repeteren, je moet al die muzikanten op hetzelfde moment zien te verzamelen voor een langere tijd, wat erg moeilijk is, en daarbij is het erg duur. Bovendien zijn wij echte studiobeesten. We houden ervan om ons op te sluiten in de studio en muziek op te nemen."
Het gevaar van lange studiosessies is dat je gaat sleutelen aan een nummer tot alle ziel eruit is. "Vréselijk, inderdaad," zegt Steve. "Dat is met meer dan een track gebeurd. Wij zijn wel een beetje perfectionistisch, ja. Opnemen, veranderen, ergens anders luisteren, weer veranderen, sleutelen, prutsen, vermoeiend." "Dat doen we voor het volgende album niet meer hoor," zegt Simon. "De volgende keer gaan we gewoon opnemen en punt, geen gepruts meer." Maar als je perfectionist bent, sla je vanzelf toch weer aan het klooien. "Nou ja, we gaan het in ieder geval proberen." (gelach)
De reacties op het officiële debuutalbum Sisters in Paradise zijn over het algemeen wel positief, al weten veel mensen niet goed waar ze de muziek moeten plaatsen. "Iedereen zegt: 'er zitten zo veel stijlen bij elkaar', alleen de een vindt dat goed en de ander juist niet. Tja, wat moeten we daarop zeggen? Dit is nu eenmaal wat we leuk vinden en waar we door beïnvloed zijn, als je dat niet trekt, vervelend voor je," zegt Simon. In de muziek klinken echo's van de jaren tachtig, Madchester, funk (inclusief verwijzing naar Headhunters' 'God Make Me Funky'), house, pop, blues, dub en breakbeat. Over het hele album hangt een jachtige sfeer, stads. De Sisters uit de titel zijn de dames die in de omgeving van de studio op hun woonboten het oudste vak van de wereld uitoefenen. "Het is een beetje een eerbetoon aan hen. We zien die meisjes daar iedere dag, en ze zijn altijd aan het werk, ongelofelijk," vertelt Steve lachend. "Ongeacht het uur waarop je naar de studio gaat, altijd zijn ze daar aan het werk. Knap hoor." "We hebben ze natuurlijk leren kennen, of tenminste, we groeten elkaar en zo," gaat de inmiddels aangeschoven derde Puha Tim Rusticks verder. "We hebben zelfs namen voor ze: Cabin 1, Cabin 2..." (gelach)
Sisters in Paradise is uitgebracht door het eigen label Beluga Recordings. Na lang wikken en wegen besloten de drie alles zelf te doen. "We hadden een contract aangeboden gekregen van Sony voor een album en twee singles, maar uiteindelijk is dat niet doorgegaan," zegt Steve. "Uiteindelijk maar goed ook, anders zaten we nu ongetwijfeld met de gebakken peren, met al die slechte berichten uit de muziekbiz. Het is wel heel zwaar nu, we moeten alles zelf doen. Lowlands doet de distributie en verkoop, maar voor de rest is alles in onze handen. Maar goed, daar leren we ook veel van." Het is de bedoeling het label verder uit te breiden met andere artiesten. "Binnenkort komt er een compilatie uit met tracks van jonge producers, als een soort labelsampler. Van daaruit gaan we waarschijnlijk met een aantal van die mensen verder werken, we zien wel hoe het loopt. Wat dat betreft is het net als met onze muziek: no plan at all, we volgen ons instinct."
Sisters in Paradise is verschenen op Beluga/Lowlands
» Lees de recensie
fotografie: Wieteke de Lange
http://www.kindamuzik.net/interview/electric-puha/electric-puha-heeft-geen-enkel-plan/6435/
Meer Electric Puha op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/electric-puha
Deel dit artikel: