Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als wij het leven even beu zijn, mogen wij graag naar Daniel Johnston luisteren, zodat wij ons kunnen troosten met de wetenschap dat sommige mensen er nog veel erger aan toe zijn. Vroeger, lang voordat hij samenwerkte met Jad Fair en Mark Linkous van Sparklehorse, deelde Daniel Johnston cassettebandjes uit op straat, die had hij in de kelder van zijn ouderlijk huis in West Virginia opgenomen. Temidden van getekende helden, waaronder zijn tijdloze favorieten Captain America en Casper the Friendly Ghost, zat hij soms urenlang achter een oude piano liedjes te componeren. Daniel had één grote wens: hij wilde The Beatles zijn. De teleurstelling was echter groot toen bleek dat hij niet kon zingen. In 1980 compileerde Daniel Johnston onder de toepasselijke titel Songs of Pain zijn eerste cassettebandje met liedjes, dat al redelijk snel gevolgd werd door een tweede verzameling liefdesleed, More Songs of Pain getiteld. Onlangs verschenen deze zevenendertig bijzondere opnamen op de compacte dubbellaar The Early Recordings, Volume 1.
Eerst horen wij een ruis, waarna de ijzige pianoaanslagen en het spookachtige, trillende stemgeluid van Daniel ons de stuipen op het lijf jagen in de openingstrack ‘Grievances’. De angst maakt snel plaats voor bewondering die bij iedere beluistering groeit. ‘You Put My Love Out the Door’ en het kille ‘My Baby Cares for the Dead’ zingt Daniel Johnston over Laurie, de enige échte liefde in zijn troubled life die ervandoor ging met een doodgraver. Eigenlijk gaan alle songs over haar. De titel van ‘Phantom of My Own Opera’, het openingsnummer van de tweede schijf, is veelzeggend voor het minderwaardigheidscomplex van Daniel Johnston.
Daniel Johnston, die geplaagd werd door hallucinaties, bracht zijn meeste tijd door in psychiatrische instellingen. Net als Syd Barrett woont Daniel nog steeds bij zijn ouders en is het zowel geestelijk als lichamelijk nooit meer goed gekomen. En hoewel hij rookt als een ketter en bijna onder zijn eigen gewicht bezwijkt gaat het toch iets beter met Daniel. De afgelopen jaren ontmoette ik hem driemaal. In Paradiso, de eerste keer dat ik hem zag, was hij nauwelijks aanspreekbaar, maar afgelopen zomer op het Roskilde-festival in Denemarken oogde hij veel gezonder. Slechts gewapend met een akoestische gitaar en een piano gaf hij een onvergetelijk optreden voor duizenden mensen. Maar laat ik er niet teveel omheen draaien: een betere re-issue dan The Early Recordings van Daniel Johnston zult u dit jaar niet aantreffen, tenzij natuurlijk volume twee binnenkort uitkomt.
http://www.kindamuzik.net/reviews/article.shtml?id=4348
Meer Daniel Johnston op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/daniel-johnston
Deel dit artikel: