Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Bassen in een grindcoreband, dat is vast een gigantische RSI-risicofactor. En als je eenmaal bewezen hebt dat je echt een concert lang zo belachelijk snel kan spelen is het muzikaal ook niet echt heel uitdagend. Geen wonder dus dat het verloop aan muzikanten in de gemiddelde grindcoreband aan de hoge kant. Zo besloot ook Nasum bassist Jesper Liveröd –in goed overleg – om die band te verlaten ten faveure van zijn andere project, Burst.
Prey on Life toont aan dat dat een zeer terechte beslissing was. Het is namelijk een meer dan uitstekende en vooral erg originele plaat geworden. We worden namelijk weliswaar overspoeld met technisch razendknappe metal – vaak afkomstig van Bursts label Relape – maar de meeste daarvan timmeren hun muziek volledig dicht tot ondoordringbare geluidstornado’s.
Zo niet Burst. Prey on Life staat vol met compacte songs van rond de drie à vier minuten die werkelijk barsten van de dynamiek. Brute passages worden afgewisseld met duistere melodieuze passages, zonder dat het ooit geforceerd of hectisch klinkt. Dat doen deze Zweden zelfs nog iets succesvoller dan labelgenoten Mastodon. Die vertrouwen toch nog wat vaker op brute kracht, terwijl Burst soms doet denken aan de Paradise Lost van Shades of God. Luister maar eens naar ‘Rain’ of ‘The Foe Sublime’. Verwoestend mooi.
http://www.kindamuzik.net/reviews/article.shtml?id=4296
Meer Burst op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/burst
Deel dit artikel: