http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Zero 7 | When It Falls

Niet wereldschokkend, wel aangenaam.
CD, Ultimate Dilemma

Tekst: Dave Roozendaal

Publicatiedatum: 05 maart 2004

Bij het uitkomen van het debuut Simple Things van de Britten Zero 7 werd de band nogal eens vergeleken met Air. De Air van Moon Safari, welteverstaan. En dat was ook begrijpelijk, want Sam Hardaker en Henry Binns hebben aan dezelfde put gestaan als die waar de olijke Fransmannen hun levenswater dronken. Maar ze kwamen ermee weg, want Zero 7 was leuk en eigen genoeg om naast Air te kunnen bestaan zonder weggehoond te worden als copycats. Wat door sommigen overigens toch gedaan werd, maar zonder al te schadelijke effecten voor het duo.
Op When It Falls gaat Zero 7 gewoon door waar het met Simple Things gebleven was: dromerige sfeer, Bacharach-achtige nazomermelancholie, folky wolligheid. Met vocalisten Sia Furler, Sophie Barker en Mozez heeft de groep een paar echte troefkaarten in handen, terwijl ook nieuwkomer Tina Dico een stem heeft om bij te smelten. Het tempo is op alle nummers even loom, behalve op het instrumentale 'Look Up', dat de lui achterover hangende luisteraar misschien wel even zou kunnen doen opstaan om even de benen te strekken middels een paar voorzichtige danspasjes. Niet te wild hoor, gewoon even wat heen en weer bewegen, men houdt het beschaafd.
When It Falls is dus zeker niet wereldschokkend, maar liefhebbers van warme, folky lounge-pop met licht-campy tendenzen zullen zich hier geen buil aan vallen.