Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Je kent het vast wel; Bollino van Friesche Vlag. Gewoon te koop bij Albert Heijn of andere supermarkten. Vanillevla met chocoladebolletjes. Best lekker. Maar ook weer niet zo enorm veel lekkerder dan de 'naturel' vanillevla. Gewoon leuk om eens mee af te wisselen.
Als Sum 41 en New Found Glory vanillevla zouden zijn en in het schap bij de Appie zouden staan, zou het Amerikaanse punkrockcollectief Yellowcard er niet tussen misstaan. Sterker nog, Yellowcard zou in dit geval de Bollino zijn. Standaardpunkrock, met net dat kleine beetje extra. Dat soms lekker is voor de afwisseling, maar waarvoor je vaak net zo goed de gewone vanillevla in de plaats kunt nemen... Die is nog goedkoper ook.
Punkrock en vanillevla: het lijkt een vreemde vergelijking. Dat is het echter niet als je je bedenkt dat de 'bolletjes' in de vanillevla van Yellowcard gevormd worden door violist Sean Mackin. Want een violist in een punkband kom je niet elke dag tegen. Net als bolletjes in vanillevla.
Tracks als 'Way Away' en 'Ocean Avenue' zijn aanstekelijke, puntige punkrocksongs die lekker in het gehoor liggen. Creatief of origineel is het allemaal niet. Het zijn echter de bolletjes die het hem doen en die de band naar een hoger niveau tillen. De melodielijnen die Mackin uit zijn viool tovert, liegen er niet om. Toch resteert na afloop de vraag of het allemaal wel zo lekker was als op de verpakking omschreven was. En moet je eigenlijk concluderen dat dat best meevalt. Lekker om eens geproefd te hebben of om mee af te wisselen. Maar volgende keer pak je misschien weer net zo lief de gewone vanillevla.
http://www.kindamuzik.net/recensie/yellowcard/ocean-avenue/5542/
Meer Yellowcard op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/yellowcard
Deel dit artikel: