Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Vanwege de donkere akoestische kantjes wordt Xiu Xiu al eens in de new weird folkhoek gedropt, maar echt thuishoren deden ze daar nooit. Pas met deze zesde langspeler laten ze de abstracte herrie-episodes van eerder werk grotendeels achterwege en streven ze blijkbaar naar iets dat je met wat goeie wil als mooie muziek zou kunnen omschrijven.
De vervreemding komt deze keer grotendeels voort uit Jamie Stewarts angstige en ademloze vocalen. En uit de gebruikelijke bevreemdende teksten natuurlijk. In 'Black Keyboard' zingt hij bijvoorbeeld "Why would a mother say such things? / Why add a tongue to a kiss goodnight?", in een bespiegeling over incest die door merg en been gaat.
Zoals nogal wat songs wordt het in een bijna mierzoete muzikale omkadering afgeleverd. Akoestische gitaren, kleine geluidjes en wazige achtergrondsferen omhelzen elkaar op de grens tussen schmaltz en avant-garde. Op andere momenten neemt een soort manische grandeur het over, maar ook die aanpak blijkt te werken. En als Stewart in duet gaat met de heerlijke stem van Caralee McElroy zijn de illusie en betovering compleet; 'No Friend Oh!' is heerlijk barokke popmuziek, maar op perverse wijze achterlangs genomen, vastgebonden en langzaam gemarteld met waterdruppels.
Halverwege verrassen ze vriend en vijand met een cover van Queen en David Bowies 'Under Pressure', met Michael Gira van Swans in een glansrol als Bowie, die tegelijkertijd walgelijk, angstaanjagend en wondermooi is.
Natuurlijk staat Women as Lovers vol met rare geluiden, gaan nummers volledig uit de bocht en tiert de waanzin welig. Maar al neemt de wanhoop geregeld bezit van Stewart, waarop hij in een pathetisch schreeuwen uitbarst, toch is dit een betoverende plaat.
http://www.kindamuzik.net/recensie/xiu-xiu/women-as-lovers/16636/
Meer Xiu Xiu op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/xiu-xiu
Deel dit artikel: