Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ik dank God op mijn blote knieën voor een band als Wire. Vorig jaar bewezen ze nog steeds een relevante live-act te zijn met een furieus optreden op Roskilde en een nostalgische live dvd. De mensen die goed hebben opgelet hadden dat natuurlijk allang in de gaten. Ze bewezen het twee jaar geleden al met hun comeback plaat Send, een album dat niet onder doet voor meesterwerkjes als 154 en Chairs Missing.
De concertregistratie die deze dvd siert komt van het Triptych Festival in Schotland, het geeft een schitterend beeld van hoe vier oude postpunkers nog steeds hun mannetje staan zonder toe te geven aan welke trend dan ook. Superstrak. Het materiaal van Send; ‘Mr. Marx’s Table’, ‘The Agfers of Kodack, ‘Read and Burn’ en oude klappers als ‘Pink Flag’ en ‘Strange’, allemaal worden ze gebracht met een vurige gedrevenheid die weinig hedendaagse postpunk copycats hen nadoen. De metronome precisie waarmee drummer Robert Grey (alias Robert Gotobed) zijn drumvellen onder handen neemt is onwaarschijnlijk. Net zoals de gehele podiumpresentatie van de band: onversneden postpunkagressie, tomeloze energie en een goudeerlijke overtuigingskracht.
Nog steeds en voor altijd een onmisbaar hoofdstuk in de muziekgeschiedenis. Dat ze nog lang niet mogen stoppen!
http://www.kindamuzik.net/recensie/wire/the-scottish-play-2004/9552/
Meer Wire op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wire
Deel dit artikel: