Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De muziek van Willard Grant Conspiracy is natuurlijk al jaren hetzelfde: stroperige, akoestische en vaak lange nummers, met daaroverheen als een warme deken de donkere stem van Robert Fisher, zo'n beetje de enige constante factor in het wisselende gezelschap.
De groepsleider is enkele jaren geleden van Massachusetts naar Californië verhuisd. Het warmere klimaat laat hoogstens zijn toch al imposante baard sneller groeien. De zonnestralen van de westkust dringen niet door op Ghost Republic, de negende studioplaat van Willard Grant Conspiracy. Net als het vorige album Paper Covers Stone uit 2009 - een halve coverplaat - is er enige verlichting aanwezig in de vorm van violen en enkele instrumentale passages.
Dit is de muziek die zachtjes in je hoofd bonst als je door een spookstadje wandelt en de wind hoort huilen door de verlaten mijnen en de kieren van dichtgespijkerde huizen. Fisher schreef de liedjes met het hete woestijnzand tussen zijn tenen, uitkijkend op een uitgestorven plattelandsweg en met constante dreigingen van ratelslangen en drijfzand.
Op dit album gaat de Amerikaanse vlag nog eens uit. Er zitten scheurtjes in, de kleuren zijn enigszins verschoten en de stok breekt bijna af, maar de wind laat de vlag wapperen en de patriottische pacemaker sneller kloppen. Langzaam herrijst het oude Amerika, dankzij de troostende doemcountryklanken van Willard Grant Conspiracy.
http://www.kindamuzik.net/recensie/willard-grant-conspiracy/ghost-republic/24319/
Meer Willard Grant Conspiracy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/willard-grant-conspiracy
Deel dit artikel: