Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Natalie Mering - Weyes Blood - droomt van kardemom. Een zoete, scherpe geur: citroen en kamfer. Een zuiverende werking op de adem. De geur van het gras waarin beide partners liggen. Verderop een rivier, water, fletse schemer. Dat is de pastorale omgeving waar Weyes Blood al twee platen resideert. Nu een ep: Cardamom Times.
Natalie Mering zingt afstandelijk haar betovering uit: galmen uit een tijd die in niets aansluit bij de zesentwintig jaar van Mering zelf. Huilende echo's van Hildegard von Bingen en de slanke reeën van Vashti Bunyan dolen door de open lucht van Cardamom Times. Even verderop loopt Marissa Nadler, voor een moment ontsnapt uit haar zwarte labyrint. Schimmen en een verdwaalde herdersfluit dolen door de rozengaarde van 'Maybe Love'. Dan de aanzet van een verkouden orgel, dat wiebelend de in het niets hangende uitnodiging van 'Take You There' wegdraagt, een hele zeven minuten lang.
Mering maakt het de luisteraar niet altijd makkelijk met haar stugge variant van British Folk. Gitaar, fluit en orgel en een glasheldere stem tekenen een soms hermetisch landschap tevoorschijn, waar dood, historie, "Cardamom in my coffee in the morning" en "pain from longing" wringend in dezelfde zin naast elkaar staan. Waar het heen voert is niet altijd even duidelijk. Prikkelen doet het wel. De rivier stroomt onverminderd voort.
http://www.kindamuzik.net/recensie/weyes-blood/cardamom-times/26483/
Meer Weyes Blood op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/weyes-blood
Deel dit artikel: