Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dat Vashti Bunyan niet de meest productieve artiest is die op aarde rondloopt, is het understatement van het jaar. Als je de restjesverzamelaar op dubbel-lp, Some Things Just Stick in Your Mind: Singles and Demos 1964-1967 genaamd, niet meetelt, is het recentelijk verschenen Heartleap dus pas de derde plaat van de folkzangeres.
Tussen het onovertroffen meesterwerkdebuut, Just Another Diamond Day uit 1970, en diens opvolger, Lookaftering, zit maar liefst vijfendertig jaar. Als je bedenkt dat het afstervingsproces van de mens ergens na het dertigste levensjaar begint, is dat eigenlijk best een lange periode van stilte. Dat er een kleine negen jaar voor dit album is uitgetrokken, valt dan weer mee. Niemand had waarschijnlijk ook gerekend op een dubbele comeback. In een interview zei ze wel dat dit echt haar allerlaatste is.
Het zijn hoe dan ook goede tijden voor de liefhebbers van vergeten zangeressen. Dit jaar verblijdde ook Linda Perhacs de wereld met nieuw werk. Hoewel Bunyan ook met hedendaagse artiesten werkt, zoals Devendra Banhart, kiest ze er dan weer niet voor om bijvoorbeeld met elektronische instrumenten meer richting ambient te gaan. De basis blijft bestaan uit akoestische gitaar en piano. Alles staat in fluisterstand, zodat de betoverende stem vrijelijk kan rondwaren.
Hoewel het onmogelijk is om de eerste plaat te overtreffen, is het meditatieve Heartleap wel weer een tikkeltje beter dan de voorganger. Bij het tweede album draait het meer om de totale sfeer, terwijl ditmaal de persoonlijke liedjes met minimale arrangementen er veel meer uitspringen. Het is een waardig afscheid van een bijzondere zangeres, die de ware schoonheid van de wereld ziet en dat met ons deelt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/vashti-bunyan/heartleap/25367/
Meer Vashti Bunyan op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/vashti-bunyan
Deel dit artikel: