Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Je ooit afgevraagd hoe een collaboratie van The Cramps en The White Stripes op een Desert Sessions-plaat zou klinken? Vic Du Monte’s Idiot Prayer komt aardig in de buurt. Songwriter Chris Cockrell, op een blauwe maandag bassist bij Kyuss, bracht zijn plaat uit op Brant Björks label Duna. Het wereldje blijkt wederom erg klein en het cirkeltje snel rond, maar verkijk je hier niet op: Prey for the City is niet zomaar de zoveelste plaat van een zoon van een neef van een verre vriend van de moeder van Josh Homme’s buurman, Cockrell heeft hier een prima plaat afgeleverd.
Blues, country, hier en daar een Neil Young-gitaarlick en een snik in de stem à la Falco maken dit opgefokte retroplaatje tot een genot. Het vernuft zit hem in de leuke teksten die schuilgaan achter Cockrells huilerige dronkemanszang: “I'd walk a mile on broken glass to suck the cock that fucked her last, you know I ain't lazy” (‘Jolene’). Helaas is de pret van korte duur, want na amper 28 minuten is de plaat op zijn eind. Maar ach, nu komt die repeat-knop ook eens van pas, Prey for the City verveelt namelijk nooit en behoort meerdere malen achter elkaar gedraaid te worden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/vic-du-monte-s-idiot-prayer/prey-for-the-city/8699/
Meer Vic Du Monte’s Idiot Prayer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/vic-du-monte-s-idiot-prayer
Deel dit artikel: