• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Venus in Flames | Shadowlands

Kleine stap voor de mensheid, reuzensprong voor Venus in Flames
CD, Lipstick Notes/PIAS

Tekst: Dieter Craeye

Publicatiedatum: 02 april 2006

Toen we Shadowlands er voor het eerst doorsleurden, viel ons meteen op dat Jan De Campenaere van Venus in Flames erg goed naar Hail to the Thief van Radiohead geluisterd heeft. Hypnotische melodietjes, ijle, complexe zanglijnen en drums die rechtstreeks van het prikkeldraad geplukt lijken. Nieuwsgierig als we zijn stapten we vervolgens gewoon op de man zelf af en zette hij ons vermoeden onomwonden kracht bij. Wij content natuurlijk: eindelijk nog eens iemand die Hail to the Thief een wereldplaat vindt, dàt was lang geleden.

Na het succes van debuutplaat Notes of Tenderness besloot De Campenaere om niet met Gert Bettens, maar met David Du Pré (gitarist en co-productie) van Arid in zee te gaan. Géén slechte keuze, want Shadowlands klinkt voller, rijker, warmer, gedurfder en spacier. Het gepolijste geluid (de plaat werd niet voor niets in Sterling Sound gemasterd) zwelgt niet zelden in de grandeur van een Coldplay (‘Shine’) of U2, maar gezien de oprechte emoties die daarmee gepaard gaan, kan dat niet eens een verwijt zijn.

U vraagt verbluffend songmateriaal? Dan draaien wij de bijzonder radiovriendelijke single ‘Easy Way Out’. De intro alleen al: wij horen The Notwist en zelfs een zweem ‘The Art of Conversation’ van Red Zebra. Vervolgens een majestueus en catchy refrein dat zich onder de hersenpan nestelt en ook na tientallen rondjes van geen wijken wil weten. Even excellent is het titelnummer. Duw die song door de strot van Thom Yorke en gans Europa ligt gegarandeerd aan je voeten. Hoe wreed kan de wereld zijn?

Ook ‘Part of You’ en ‘Don’t Let Me Down’ zijn geheide kandidaten voor tonnen airplay, over ‘Freaks’ zijn we aanvankelijk minder enthousiast. Een intro die stof lag te vergaren in de studio van Muse, tot De Campenaere halfweg gelukkig de keel schraapt. Wat volgt is een helse finale die de muzikanten op souplesse alsnog naar een knappe ereplaats loodst.

In het duo ‘Save Me’/‘Clouds of Smoke’ schiet de songschrijver helaas iets te ver door naar de andere kant, daar waar koning Pathos de scepter zwaait en we zo snel mogelijk willen vluchten naar veiliger oorden.

Shadowlands is een kleine stap voor de mensheid, maar ondanks de kleine gebreken een reuzensprong voor Venus in Flames. In alle voorzichtigheid dichten we het geesteskind van Jan De Campenaere vroeg of laat zelfs een meesterwerk toe.

http://www.kindamuzik.net/recensie/venus-in-flames/shadowlands/12415/
Meer Venus in Flames op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/venus-in-flames