• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Ulcerate | The Destroyers of All

De paradox geslecht: death metal van grote schoonheid.
CD, Willowtip/Hammerheart

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 07 december 2011

Metal en schoonheid: het zijn niet twee begrippen die vaak naast elkaar staan. Zeker niet als het om death metal gaat. Daar draait het om smerigheid en lompe agressie. Toch is wat Ulcerate laat horen op The Destroyers of All vooral van grote schoonheid.

Toegegeven, het is een desolate en vaak zelfs beangstigende schoonheid. Ongeveer zoals het bijna-buitenaardse Antarctische landschap dat Sir David Attenborough onlangs liet zien in Frozen Planet. Of een oceaan tijdens een orkaan. Of zoals de overwoekerde ruïnes van Machu Picchu. De songtitels spreken wat dat betreft boekdelen: 'Burning Skies', 'Dead Oceans', 'Beneath', 'The Hollow Idols'. Eén en al apocalyptisch visioen van een delirische dichter.

Het is duidelijk wie Ulcerate hebben beïnvloed: Immolation, Gorguts, Deathspell Omega, Portal, maar ook bijvoorbeeld Neurosis en Sjostakovitsj. Wat de Nieuw-Zeelanders uniek maakt is de weidsheid en openheid van hun sound. Ondoordringbare berglandschappen volle dissonante gitaarpieken en blastbeatmassieven vallen soms plotseling weg, waarna er zich ineens een enorme weidsheid uitstrekt. Die dan net zo plotseling weer tektonisch omhoog wordt gedrukt tot een Himalaya aan geluid.

Spil in dit geheel is drummer Jamie Saint Merat, de belichaming van het steeds belangrijker worden van het slagwerk in metal. Eerst ging het sneller, totdat de grenzen van het menselijke bereikt werden. Nu wordt het muzikaler, zonder ook maar iets aan die snelheid in te boeten. Saint Merat wisselt continu van hard naar zacht, van snel naar langzaam, van beukend naar technisch. Het is nog een multitalent ook: hij is ook verantwoordelijk voor het mooie artwork.

Bij een eerste beluistering van The Destroyers of All kan het album overkomen als een onneembaar, eenvormig blok graniet. Ulcerate heeft duidelijk zijn vorm gevonden en houdt die over de zeven nummers ook consequent vol. Dit is een album als totaalkunstwerk, dat vereist dat afstand wordt genomen van het paradigma van het vluchtige luisteren uit het internettijdperk. Wie zich onderdompelt in The Destroyers of All zal zo keer op keer nieuwe momenten van grote schoonheid ontdekken.

http://www.kindamuzik.net/recensie/ulcerate/the-destroyers-of-all/22342/
Meer Ulcerate op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ulcerate