Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het Schotse Travis bracht in 1999 The Man Who uit. Met de nieuwe albumtitel, The Boy with No Name, refereren de vier mannen aan die vroegere plaat. Van 'man' naar 'jongen', betekent dat dat Travis nu ook jeugdiger en roekelozer klinkt?
Met '3 Times and You Lose' zet de band een indrukwekkende opener neer. Het nummer is een soort britpopversie van 'House of the Rising Sun'. Een traag begin, met niet veel meer dan de lijzige zang van Francis Healy om vervolgens na het eerste couplet met samenzang en drums aan te zwellen.
In 'Selfish Jean' hoor je daadwerkelijk een roekelozer Travis. De drums in het begin zijn meer dan licht gebaseerd op die in Iggy Pops 'Lust for Life'. Zeker zo spannend is 'Big Chair', waarin een voorzichtig uitstapje naar triphop wordt gemaakt.
De overige nummers geven echter het definitieve antwoord op de vraag: nee, Travis klinkt nog altijd hetzelfde. Melancholisch, vaak overgaand in dreinerig. Melodieus, maar al snel te veilig. De simpele rijmelarij, zoals in 'One Night' - 'One night, can make everything allright' - maakt het er ook al niet spannender op.
Slechts een enkele keer weet Travis met The Boy with No Name te verrassen. Als de Schotten op een volgend album niet wat meer afwijken van het veilige poppad gaan zij inderdaad roemloos de popgeschiedenis in als 'de jongens waarvan niemand de naam nog kent'.
http://www.kindamuzik.net/recensie/travis/the-boy-with-no-name/15411/
Meer Travis op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/travis
Deel dit artikel: