Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Na het zien van het concert van Travis in de Londonse Alexandra Palace, heb je het gevoel dat je er graag bij had willen zijn. Niet omdat het een anders-dan-anders optreden is, want dat is niet iets voor Travis. Frans Bauer is namelijk niet de enige: ook déze jongens zijn zo gewoon gebleven. Het is vooral de warmte die de band, de zaal en de liedjes uitstralen. Het jonge 8.000-koppige en vooral ook jonge publiek krijgt geen wilde rockshow, maar een heldere vertolking van de liedjes van de laatste Travis-albums. Het is ook geen visueel festijn. Op de achterwand worden tijdens het concert verschillende beelden getoond en als de band opkomt, glijdt het woord "HELLO" voorbij. De omringende neonkleuren scheppen een intieme sfeer in de grote zaal. Het aan de lopende band meezingende publiek lijkt toch vooral voor de liedjes te zijn gekomen. Slim bekeken.
At the Palace is het bewijs dat 12 Memories een van de meest onderschatte albums is van het vorige jaar. Bijna het gehele album komt voorbij met uitschieters 'Quicksand' en het door zanger Francis Healy favoriet verklaarde 'Somewhere Else'. Elk nummer wordt vlekkeloos neergezet, of het nu banjo-single 'Sing' is of het ingetogen 'As You Are'. Het debuut Good Feeling wordt op 'All I Want to Do Is Rock' na overgeslagen, want (toch leuke) nummers als 'Tied to the 90s' en 'U16 Girls' vloeken met de rest van het repertoire. Omdat het optreden enkele dagen voor kerst wordt gehouden, speelt de band 'Last Christmas' waarbij een heuse Kersman meespeelt! Wat leuk. Ook nu wordt weer uit volle borst meegezongen, zoals de close-ups veelvuldig laten zien. Het optreden wordt in stijl afgesloten met De Hit 'Why Does It Always Rain on Me' waarbij iemand in het publiek grappig genoeg een meegebrachte paraplu opsteekt. De zaal host mee, band én publiek hebben het naar hun zin en dan kan iedereen naar huis.
Als het concert voorbij is, biedt de DVD nog een backstage-documentaire. Want backstage, dáár gebeurt het en vindt het échte rock-'n-roll-leven plaats. Wat zal de Travis-jongens overkomen? Groupies die gewillig hun jonge lichamen aanbieden? Ruzies over welke drug vandaag te gebruiken? Drinkwedstrijden met limonadeglazen whiskey? De spanning loopt op en de docu begint. En we zien... drummer Neil Primrose een grap maken over een worst. Gitarist Andy Dunlop houdt een lepel geklemd voor zijn oog en doet alsof hij het niet weet. Francis Healy speelt het computerspel Pokemon Pinball en gaat de piano testen. Bassist Dougie Payne is zenuwachtig. Ze zitten vooral op een grote bank te praten, waarbij Andy de meeste grappen maakt. Nog even op de foto met wat fans en het is tijd om het podium op te gaan. Na het optreden wordt uit een glas champagne genipt. En dan zit de avond er weer op. Met andere woorden: dames en heren documentairemakers en DVD-samenstellers, als het volgen van een band geen action & drama oplevert, val ons er dan ook niet mee lastig. We kijken namelijk liever een hele middag Nickelodeon. Travis praat gewoon via de muziek en doet dat al jaren met verve. Vandaar de aanrader om ook echt eens van At the Palace te gaan genieten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/travis/at-the-palace/6636/
Meer Travis op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/travis
Deel dit artikel: