http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Travis | 12 Memories

Een vloek en een zegen.
CD, Independiente

Tekst: Norbert Pek

Publicatiedatum: 12 oktober 2003

Travis-zanger Francis Healy is net zo goed gezegend als vervloekt. De zegening kan je horen als je 12 Memories opzet, want die begint met 'Quicksand'. Alles klopt eraan: de piano waarmee het nummer begint, elk zinnetje dat Healy met een snik in zijn stem zingt en het onvermijdelijke dramatische viooltje. Helemaal af. Helemaal klaar. Op elk album laat Travis dit soort liedjes achter, daar kun je al je geld op inzetten. De vloek van Healy is echter dat hij dit niet een heel album kan volhouden. Een album dat helemaal af is, zoals de land- en soortgenoten Coldplay dat wel voor elkaar hebben gekregen, zit er voor Travis net niet in. Nét niet. 12 Memories zakt namelijk in het midden heel even in. Een paar nummers die de magie missen die we verder vaak blijven terughoren.

Francis Healy blijft gelukkig altijd een droefsnoet. Dat moet hij ook absoluut blijven, want hij is en blijft de man van 'Why Does It Always Rain On Me?'. We horen dan ook héél graag hoe slecht het met hem gaat. Zoals op 'Midlife Krysis' waar hij toch wel vroeg bij is: "You can't wake from this nightmare". En op de na een paar draaibeurten ook steeds beter wordende single 'Re-offender' heeft hij weer problemen met de Grote Boze Liefde. Travis glorieert wederom met dit soort warme liedjes, waarmee ze bijna het hele album volproppen. Die je gehoord móet hebben. Met 12 Memories heeft Travis bijna het kant-en-klare album te pakken waarmee de Healy-vloek opgeheven zou worden. Tot die tijd mag Fran zich in ieder geval lekker beroerd blijven voelen.