• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Townes Van Zandt | Live at the Jester Lounge: Houston, Texas 1966

Een uniek, historisch document.
CD, Normal/Bertus

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 25 oktober 2004

De laatste maanden zijn we bedolven onder compilaties, heruitgaven en concertopnamen van de Texaanse countrytroubadour Townes Van Zandt. Dat komt: Townes stierf op tweeënvijftigjarige leeftijd in 1997, net als z´n grote voorbeeld Hank Williams op een koude Nieuwsjaardag, en zoals wel vaker gezegd, is doodgaan nu eenmaal de beste carrièrestap die je als muzikant kan maken. Lang voordat de legende tijdens optredens dezelfde flauwe moppen vertelde en bijna iedere avond stomdronken van z´n kruk viel, speelde hij in The Jester Lounge, een willekeurige kroeg in Houston, Texas waar veel lokale helden uit de folkscene optraden, zoals John Deutchendorf, beter bekend als John Denver, en Guy Clark, lange tijd het drinkmaatje van Townes.

Het was in 1966 dat Townes in The Jester Lounge optrad en omdat iemand stomtoevallig een taperecorder had meegenomen, luisteren we zo´n kleine veertig jaar na dato naar één van de allereerste concerten van Townes Van Zandt. De geluidskwaliteit van deze intieme publieksopname is misschien niet al te best maar is toch zeker acceptabel te noemen. Bovendien is de kwaliteit van de opname niet heel belangrijk gezien de historische waarde van dit unieke document.

De enkele cd opent met het tijdloze ´Colorado Bound´, één van de slechts twee eigen nummers. ´Talkin´ Karate Blues´ is het andere nummer dat door Townes is geschreven. Voor het overige treffen we alleen covers van Townes´ favoriete blues- en countryzangers. ´Hello Central´ van de legendarische Lightin´ Hopkins die ook vaak in The Jester Lounge optrad, ´T for Texas´ van countrygrootvader ´Jimmie Rodgers´, het traditionele ´Cannon Ball Blues´ van The Carter Family en natuurlijk ´I´m So Lonesome I Could Cry´ van Hank Williams die toen al bijna vijftien jaar onder de zoden lag: het zijn stuk voor stuk covernummers waarin Townes zijn wortels blootlegde. In die donkere bluesnummers vind je ook de thema´s die Townes op latere leeftijd verder uitwerkte in zijn eigen repertoire. Gitzwarte songs als bijvoorbeeld ´Waiting Around to Die´, ´Kathleen´ en ´No Place to Fall´ zijn ontstaan vanuit dezelfde basismelodie en handelen met dezelfde dood-en-verderf-onderwerpen als de oude negersongs, maar behalve dat vallen ook de Dylan-invloeden onmiddellijk op.

Je hoort in deze oeropname ook heel duidelijk dat de jonge Townes – hij was amper tweeëntwintig jaar - zoekende was naar een eigen stijl en met droge humor het geroezemoes van het barpubliek probeerde te dimmen. Townes kon altijd veel beter songs schrijven dan zingen. In The Jester Lounge was hij onzeker. De songs ontbeerden nog de doorleefde touch die hij voor het eerst liet horen op het debuutalbum, For the Sake of the Song uit 1968. Maar het mooie van deze live-cd is toch de sfeer. Het voelt alsof je terug in de tijd reist en eind zestiger jaren bij een kroegconcert van Townes Van Zandt aanwezig bent. Wat mij betreft, mogen ze nog wel even doorgaan met het uitbrengen van zulke verloren gewaande opnamen.

http://www.kindamuzik.net/recensie/townes-van-zandt/live-at-the-jester-lounge-houston-texas-1966/7631/
Meer Townes Van Zandt op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/townes-van-zandt