Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is zoon Jody die het werk van vader Tony Joe White de nodige nieuwe impulsen geeft. Eerder al deed de jongeman zich gelden. Dat was in 2009 op Deep Cuts, een plaat van zijn vader met nieuwe en bekende nummers die hij voorzag van loops en een stevige beat. Op Rain Crow pakt de samenwerking van vader en zoon nog beter uit. De songs zijn nieuw maar de sound is oude, vintage swamprock.
In een simpele bezetting met bas, drums, gitaar, mondharmonica en incidentele toetsen die wat zoemen op de achtergrond laat Tony Joe White het beste van zichzelf horen. Opener 'Hoochie Woman' is meteen raak. Met dat prachtige, herkenbare geluid, Whites donkere stem en niets dan duisternis. 'The Bad Wind' gaat over wraak en loopt uit op een schietpartij en God die de rest mag opknappen. Jody weet exact hoe hij zijn vader het beste in stelling brengt.
Coolere muziek is niet voorhanden dezer dagen. Heerlijk ook hoe ongelooflijk lui White klinkt. De leeftijd zal inmiddels meespelen maar bovenal ademt alles het levensgevoel van het diepe, te warme zuiden van de VS. Dit leidt tot de spookachtige laatste track 'Tell Me a Swamp Story' waarin Tony Joe als jochie zijn broer smeekt niet nog zo'n angstaanjagend verhaaltje te vertellen. White is zijn eigen genre en daarbinnen is Rain Crow een hele beste.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tony-joe-white/rain-crow/26712/
Meer Tony Joe White op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tony-joe-white
Deel dit artikel: