Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Gevoelige mensen hebben het niet altijd makkelijk.Ze zijn een gemakkelijke prooi voor hun omgeving. En cool is het in deze assertieve tijden zeker niet om een watje te zijn. Tom McRae is zo’n watje en gelukkig maar zou ik zeggen. Want na zijn titeloze debuut is zijn tweede album Just Like Blood een geweldig album. De eerste drie keer draaien deed bij mij nog geen lampje branden, maar net als bij Willie Wortel ging het lampje pas branden toen ik na vier keer draaien een geweldige ontdekking deed, namelijk dat Tom McRae een singer/songwriter van uitzonderlijke wereldklasse is. Modieuze fratsen moet je niet verwachten in 10 songs. Wel ambachtelijk gesmeden songs die samen een kathedraal van schoonheid vormen. Voor een goede inname is het nodig deze CD minstens vier keer in zijn geheel te draaien. Daarna heeft men er een vriend voor het leven bij mits men enig gevoel voor schoonheid in zijn donder heeft tenminste.
Omdat vergelijkingen vaak onontkoombaar zijn zou ik Just Like Blood willen vergelijken met een Nick Drake die net de voetbaltoto heeft gewonnen. Melancholisch, stemmig, maar wel met lichtpuntjes in de duisternis. Hoogtepunten? Genoeg. Eigenlijk tien hoogtepunten.
2003 kon voor mij op muzikaal gebied bijna niet beter beginnen. En we zitten pas in het begin van februari. Maar na The White Birch, Zwan, Bonnie Prince Billy, Groove Armada, Woven Hand en Moloko nu Tom McRae. Als dat dit jaar zo doorgaat kan mijn werkgever het loon beter rechtstreeks naar de platenboer overmaken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tom-mcrae/just-like-blood/2426/
Meer Tom McRae op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tom-mcrae
Deel dit artikel: