http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Timesbold | Ill Seen Ill Sung

Huilebalkjes op de stoere toer.
CD, Zeal/Konkurrent

Tekst: Dirk Verhoeven

Publicatiedatum: 08 maart 2008

Jezelf indekken, noemt men dat. Een jaar of vier na je vorige plaat een nieuwe uitbrengen en die dan Ill Seen Ill Sung noemen. Natuurlijk, al eerder werden de liedjes van Whip en de zijnen op KindaMuzik terecht betiteld als 'huilebalkjesmuziek' en voor menig oor ligt klaaglijk dicht bij ondraaglijk, maar ziekelijk slecht gezongen is deze nieuwe van Timesbold toch echt niet.

Slecht gemusiceerd wordt er al helemaal niet op Ill Seen Ill Sung. Het lange wachten op de plaat wordt rijkelijk beloond met dertien spannende en gevarieerde americananummers. Vele instrumenten komen op subtiele wijze voorbij, van banjo via viool naar zingende zaag.

Niet alleen in de zichzelf ondermijnende titel van de plaat vind je dan ook verwijzingen naar Whips laatste solowerkje, Blues for Losers, ook die rondspokende zaag is er weer ('Takeaway'). En ook doet de frontman zichzelf regelmatig in tekst weer stoerder voorkomen dan hij in werkelijkheid is, zoals in 'When I Come Around': "I have no hands, I have no heart / I have a shotgun shell".

Het verschil met Whips twee soloplaten zit hem echter in de muziek en de tekstuele verwijzingen. Hoewel Timesboldfans zich met deze twee in de tussentijd zullen hebben vermaakt, waren ze een stuk kaler in muziek dan het groepswerk. De band doet weer mee en dat levert direct bij de rammelrockende opener 'Old Hannah' al een spannender resultaat op. Ill Seen Ill Sung kent ook zeker zijn sobere momenten, maar bouwt op en spat lekker rauw uit elkaar.

Voor hen die een beetje belezen zijn en daarnaast de traditionals kennen valt er ook tekstueel het nodige te halen. Zo verwijst die opener naar een van de oudste bluessongs , 'God Down Old Hannah', tevens favoriet van meesterverzamelaar Alan Lomax. 'Lame Horse' is van origine een wel heel duister kinderliedje en 'Canção Bebendo' een Portugese traditional.

Timesbold is terug en hoeft zich nergens voor te schamen. Verre van, en dat zal de band stiekem dondersgoed weten. Als je zo'n sterke plaat aflevert als deze - die subtiel en ruw, introvert en uitbundig na elkaar is - is elke vorm van stoerdoenerij geoorloofd.