Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Naast het debuutalbum van Tied & Tickled Trio heeft Morr Music ook het tweede album EA1 EA2 opnieuw op de markt gebracht inclusief vier bonus tracks. Het grote verschil met de voorganger is dat drang naar het experiment getemperd is.
Nu hoor je ontspannen spel op de basklarinet, tenorsaxofoons, trompet en trombone geruggensteund door repeterende drums. De elektronica is ietwat naar de achtergrond verdrongen waardoor dit album het vooral goed doet op een katerige zondagmorgen.
De piano heeft het echter voor het zeggen in ‘Yolanda’ waardoor de, naar zes leden geslonken, band het absolute rustpunt op EA1 EA2 bereikt. De jazzy post-rock deint daarna weer heerlijk verder en heeft een behoorlijke psychedelische werking. Totdat ‘Numerate’ intreedt; dit elektronische geintje klinkt alsof de afvoer van een toilet wordt ontstopt. Meteen zijn we weer wakker. En bedankt.
Wat rest zijn vier toetjes. De eerste, ‘Octant’, is enkel wat gefröbel op saxofoon, maar ‘Curry Park’ laat wederom zien waarom Tied & Tickled Trio de mix tussen post-rock, jazz en elektronica tot in de puntjes beheerst. In ‘Monolith’ trekken de blaasinstrumenten weer flink van leer, waardoor het vermoeden rijst dat dit nummer ten tijde van het debuut is geschreven.
Afgesloten wordt er met een remix van ‘Wedding Song’ dat origineel is uitgevoerd door Aerial M (het project van David Pajo, bekent van Slint en Tortoise). Ook hier trekken de blaasinstrumenten weer flink van leer, maar de richting die ze opwillen is onduidelijk. Waardoor er maar één extraatje echt de moeite waard is.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tied-tickled-trio/ea1-ea2/14399/
Meer Tied & Tickled Trio op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tied-tickled-trio
Deel dit artikel: