Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Terwijl afgelopen zomer in Nederland de mussen van het dak vielen, werd …One Day You’ll Dance for Me, New York City van Thomas Dybdahl uitgebracht. Ondanks dat er genoeg te genieten viel, bleek het niet echt de ideale soundtrack voor dergelijke, astronomische temperaturen.
Gelukkig heeft de Noorse singer-songwriter ditmaal een betere timing gekozen voor zijn vierde en nieuwste werkstuk Science. Het is winter en buiten vallen de eerste sneeuwvlokken uit de hemel.
De populariteit van de 25-jarige artiest duurt in eigen land nog altijd voort. Niet alleen in 2003, maar ook begin dit jaar viel Dybdahl in de prijzen bij het Noorse equivalent van de Grammy. Ditmaal niet voor beste album, maar voor beste mannelijke artiest. Het succes heeft hem geen windeieren gelegd, want Science wordt in Noorwegen onder de vleugels van Universal uitgebracht.
Ook aan de andere kant van de Noordzee bouwt de goede man gestaag aan een trouwe schare fans. Zijn overtuigende optredens en zijn charmante verschijning hebben al menig hart gestolen. Toch krijgt de charismatische singer-songwriter hier maar mondjesmaat voet aan de grond.
Dan de plaat zelf. Die staat wederom bol van de subtiele folky en jazzy arrangementen, met daar bovenuit zwevend de licht nasale stem van Dybdahl. Enkele hoogtepunten zijn het zeer naakte ‘Still My Body Aches’, het sfeervolle ‘No One Would Ever Know’ en het soulvolle ‘U’, waarin de Noor wederom zijn klasse als liedjesschrijver onderstreept.
Een hoofdrol is weggelegd voor achtergrondzangeres en actrice Silje Salomonsen, die met haar zoetgevooisde stem een extra dimensie toegevoegd. Aan het artwork is veel aandacht besteedt en zijn kosten nog moeite gespaard. Zelfs de befaamde fotograaf Jean-Baptiste Mondino (Madonna, David Bowie, Björk) is overgevlogen om het album van de nodige kiekjes te voorzien.
De vraag die automatisch rijst is of Science gaat oogsten wat Dybdahl in Noorwegen al lang en breed heeft binnengehaald. Aan de muziek zal het niet liggen, want die is zoals altijd van een uitmuntende kwaliteit. Toch liggen de liedjes op Science sterk in het verlengde van zijn voorgangers en zal er meer nodig zijn om het succes van Dybdahl ook hier zeker te stellen.
Het blijft vooralsnog gissen naar het lot van de Noor. Wellicht dat het huidige succes van zielsverwant Damien Rice een duit in het zakje kan doen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/thomas-dybdahl/science/14865/
Meer Thomas Dybdahl op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/thomas-dybdahl
Deel dit artikel: