Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als er één band is die zichzelf constant opnieuw uitvindt, zijn het de Ieren van Therapy? wel. Het verschijnen van een nieuw album is telkens weer spannend, omdat je niet weet waar de mannen nu weer mee gaan komen aanzetten. Soms pakt dat goed uit, zoals bij het legendarische album Infernal Love, maar soms zit het er ook tegen.
Het nieuwe album heet Crooked Timber; een verwijzing naar een uitspraak van de Duitse filosoof Immanuel Kant. Gelukkig gaan ze niet te intellectueel doen en is de plaat een ouderwetse ode aan alles wat verrot is in de mens. De muziek is weer wat minder emopunk, zoals bijvoorbeeld op Never Apologise, Never Explain het geval was. Dit biedt een stuk meer ruimte voor het veelzijdige stemgeluid van Andy Cairns en voor de wat subtielere, soms zelfs melodieuze uitstapjes, zoals in het nummer 'Exiles'.
Crooked Timber is een erg gevarieerd album en, zoals blijkt uit het hele oeuvre van Therapy?, gaat dat soms goed en soms niet. Zo maken de Ieren hier een uitstapje richting postrock, met het volledig instrumentale 'Magic Moments', dat tien minuten duurt. Dat is een record voor de band en het lijkt alsof je per ongeluk iets van Mogwai hebt opgezet. Op zich is het helemaal geen slecht nummer, integendeel, maar het leidt wel een beetje af van de algemene sfeer van de plaat.
Het gebrek aan eenheid op de schijf maakt Crooked Timber tot een middelmatig Therapy?-album. Op zich klinken de nummers erg goed, maar na de volle negenenveertig minuten die de cd duurt blijft toch niet echt die typische Therapy?-smaak in de mond hangen. Wat niet wil zeggen dat het geen inventief en technisch hoogstaand album is.
http://www.kindamuzik.net/recensie/therapy/crooked-timber/18281/
Meer Therapy? op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/therapy
Deel dit artikel: