Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In hun thuisland werd debuut Voices of Animals and Men genomineerd voor de Mercury Prize en mag dit tweede album op vele positieve recensies rekenen. Aan de andere kant van het kanaal blijft het vooralsnog angstvallig stil. Wellicht zijn The Young Knives te Brits voor de Lage Landen. Wellicht zien ze er nét iets te vreemd uit. Wellicht zingt niet iedereen graag mee met liedjes over zelfmoord en ander onheil.
Zonde, want Superabundance is een vooruitgang ten opzichte van het debuut. De strakke Britpop (denk Blur, XTC, Gang of Four) heeft meer diepgang gekregen en de band heeft haar blik verruimd. De begeleiding is uitgebreid met koortjes, strijkers en spaarzame synthesizers, maar belangrijker nog: het trio zelf lijkt betere muzikanten te zijn geworden. Resultaat: een voller geluid, waardoor de liedjes niet meer beperkt blijven tot opwindende, maar eendimensionale postpunk, een factor waar het debuut op bepaalde punten last van heeft.
Tekstueel is het - nog steeds - niet altijd even vrolijk, wat zorgt voor een vreemde luisterervaring. De Knives brengen scherpe, maar ook pijnlijke observaties. Zo kan het gebeuren dat het meest meezingbare nummer van dit album, het rustig opstartende 'Counters', een ode is aan zelfmoord. In Engeland heeft het gezorgd voor vele vergelijkingen met Blurs Modern Life Is Rubbish - en dan veelal in positieve zin.
Het zorgt desondanks (of juist daardoor) niet voor succes in Nederland en België. Door de Superabundance ('overvloed') aan Britse bands van de laatste jaren lijken The Young Knives over het hoofd te worden gezien. Ten onrechte.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-young-knives/superabundance/16935/
Meer The Young Knives op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-young-knives
Deel dit artikel: