Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Thermals klinken op Desperate Ground als The Thermals zoals we ze kennen sinds het geweldige debuut More Parts per Million. Geen verbreding van de muzikale horizon hier voor The Thermals. Sterker nog: het meest opvallende aan Desperate Ground is hoe streng in de garagepunkleer de plaat is. Nog geen half uur speeltijd en zelfs voor een enkele gitaarsolo is geen plaats. Er is niets dan drums, bas, gitaar en zang, overstuurd en rauw opgenomen.
Gedeeltelijk is Desperate Ground daarmee een voorspelbare herhalingsoefening, die het vanzelfsprekend als geheel niet haalt bij het debuut, toen het nog allemaal nieuw en verrassend was.
Tegelijkertijd schieten The Thermals een paar keer kwalitatief ontzettend uit hun slof. Veel beter dan op 'Born to Kill', 'You Will Find Me' en 'Faces Stay with Me' kan je de uitgekauwde punkakkoordenschema's niet gebruiken. Strak en agressief ingespeeld, met de bijtende voordracht van Hutch Harris als absolute sterkste punt. Het purisme van Desperate Ground blijkt dan vooral een enorme kracht. In zulke songs dringen The Thermals door tot de absolute kern van wat rockmuziek zo geweldig maakt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-thermals/desperate-ground/23929/
Meer The Thermals op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-thermals
Deel dit artikel: