• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Streets | The Hardest Way to Make an Easy Living

Seks met popsterren is ook niet alles.
CD, 679/Warner

Tekst: Atze de Vrieze

Publicatiedatum: 08 april 2006

Seks met popsterren? Rondrijden in een Ferrari in Las Vegas? Vertel Mike Skinner er niets over. Een paar jaar terug was hij nog een kansloze Brit in een schrale buitenwijk van Birmingham, maar na twee succesvolle albums ziet zijn leven er totaal anders uit. Na debuutalbum Original Pirate Material werd hij uitgeroepen tot voice of a generation. Die status werd alleen nog maar groter met A Grand Don’t Come for Free, dat in het Britse blad Q zelfs werd bekroond met een 10.

Mike Skinner is een ster, met alles wat erbij hoort. En aangezien hij nu eenmaal rapt over het leven om hem heen, gaat zijn nieuwe album over de belangrijkste zaken in zijn huidige leven: vrouwen, drank, geld en hotelkamers. Maar de kracht van The Hardest Way to Make an Easy Living ligt niet in de lichtvoetige kwajongensstreken en versiertrucs die hij ons leert, maar juist in de zwartgallige keerzijde van het sterrenbestaan.

Skinner geeft zichzelf genadeloos bloot, want dat hij zichzelf de laatste jaren is tegengekomen, mag gerust een understatement heten. Zeker na de plotselinge dood van zijn vader sloeg het wankele evenwicht dat hoort bij drank- en drugsgebruik door naar de verkeerde kant, en in 2004 vond Skinner zichzelf totaal stuurloos terug op het Lowlandspodium. Hij beschrijft het in tracks als ‘Prangin’ Out’, ‘Fake Streets Hats’ en ‘When You Wasn’t Famous’. Donker op zijn tijd, maar vooral grappig en vol zelfspot. Wat heet: Skinner heeft zelfs al aangekondigd het beruchte Lowlands-optreden ooit nog een keer op dvd uit te willen brengen.

Ook muzikaal heeft Skinner een nieuwe weg ingeslagen. Dat is maar goed ook, want A Grand Don’t Come for Free was muzikaal gezien een kleine tegenvaller. The Hardest Way to Make an Easy Living is gevarieerder en spannender, en laat zich moeilijk nog vangen met de termen 2-step en garage. Single ‘When You Wasn’t Famous’ neigt bijvoorbeeld naar soca, ‘War of the Sexes’ speelt met een dancehallritme. Meest opvallend is nog wel dat de plaat over het geheel genomen luchtig klinkt, ondanks de weinig rooskleurige teksten. Af en toe zoekt Skinner nadrukkelijk het randje op: ballad ‘We Never Went to Church’ is met zijn gelikte ‘Let it Be’-melodie is duidelijk bedoeld als kersthit, en de knetter valse zang op ‘Two Nations’ is echt te veel van het goede. Aan de andere kant kunnen we dit onmogelijk een veilige plaat noemen, en pakken de meeste probeersels goed uit.

Een plaat over beroemdheid: het is vragen om moeilijkheden. Clichés liggen immers aan alle kanten op de loer. Maar als iemand het kan, is het wel Mike Skinner. Met veel oog voor detail en zelfrelativering en een bijtend gevoel voor humor levert hij dan ook wederom een unieke plaat af. Weliswaar met een ander decor, maar met min of meer dezelfde thematiek: wat maakt een doodeenvoudig Engels schoffie van zijn leven. De conclusie trekt Skinner zelf niet, maar de optelsom van plussen en minnen zal ongetwijfeld ergens rond een bevredigend nulpunt uitkomen.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-streets/the-hardest-way-to-make-an-easy-living/12476/
Meer The Streets op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-streets