• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Streets

Een feestje.
28 mei 2006, Paradiso, Amsterdam

Tekst: Stéphan Lam

Beeld: Niels Vinck

Publicatiedatum: 01 juni 2006

Het ene moment sta je met lege handen en moet je ieder Engels pond omdraaien om met je geezers een pint te drinken – niet gesproken over de problemen met vrouwen in je leven. Het andere moment staan er miljoenen op je rekening en dansen er vijftig jonge bloempjes bij je op het podium. En ze willen je allemaal zoenen. Het leven van Mike Skinner bestaat uit contrasten.

Angst voor weinig opwinding tijdens een optreden van The Streets is nutteloos, daar zorgt Skinner hoogstpersoonlijk voor. Nee, dronken is hij niet en stoned al helemaal niet. Want zien we het goed? Loopt de Britse hiphopper nu met een bekertje thee over het podium? Iets goed te maken? Aangezien er nergens witte The Streets-petjes (Fake Street Hats) te zien zijn, hoeven we ook geen woedeuitbarsting te verwachten vanwege vermeende nepmerchandise. De drankflessen, bevestigd aan het drumstel, maken echter duidelijk dat Skinner geen braaf mannetje geworden is.

Maar wat krijgen we? Een goedgemutste Skinner die het publiek trakteert op twintig nummers. Te beginnen met de opener van The Hardest Way To Make An Easy Living, 'Prangin’ Out', waarin de drummer vette breaks speelt, gepaard met rake baslijntjes van de bassist. De derde muzikant op het podium staat achter de keyboards en zorgt voor alle geluiden die de rest van de band niet kan maken. Samen met zijn maatje Leo The Lion - hij is jarig, zoenen meiden! - zet Skinner de zaal op zijn kop. Ook de fles drank gaat ondersteboven, tijdens 'Too Much Brandy'. De drank vloeit rijkelijk, en de mondjes van de birds op de eerste rij gaan open als jonge vogels in afwachting van hun broodnodige wormpje.

Verder horen we ska en een stukje Pussycat Dolls tijdens 'Let’s Push It Forward'. Skinner is zich kennelijk bewust van de wensen van de zaal; de gladde soulzang in 'All Goes Out The Window' wordt gretig gepikt. Los gaat het tijdens 'Celebrity' (met een Caribean-geluid), waarbij de adrenaline van de eerste rijen zich verspreidt over de rest van de zaal en er tot ver achterin gesprongen wordt.

De bezoekers zijn duidelijk van plan er een leuke avond van te maken, blijkens de aanstekers die spontaan omhoog gaan tijdens 'Never Went To Church', dat overigens verdacht veel lijkt op 'Let It Be' van The Beatles. Maar dan met het accent van een Brits straatschoffie.

Hoewel er praktijken gaande zijn waarbij iemand van – pak hem beet – boven de tweeëntwintig zich al te oud voelt, valt niet te ontkennen dat Skinner er een feest van maakt. Muzikaal gezien voegt de live-band een hoop leven toe aan de garage en 2-step muziek van The Streets. Pas wanneer tijdens 'Fit When You Know It' de bas wordt ingewisseld voor gitaar wilde je dat dat eerder gebeurd was.

Foto uit het KindaMuzik archief.

http://www.kindamuzik.net/live/the-streets/the-streets-1024/13033/
Meer The Streets op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-streets